O Antonim Hawełce słów kilka

Styczeń to miesiąc, który nie nastraja raczej optymizmem, za oknem albo zimno, albo mroźno, by nie popaść w zimową melancholię i depresję potrzebujemy  od czasu do czasu poprawić sobie nastrój i choć na chwilę zapomnieć o „urokach zimy”. Każdy ma na to swój sposób, mój być może jest trochę dziwny, ale wydaje się dosyć skuteczny. Otóż kiedy mam okazję być w Krakowie i dysponuję odrobiną czasu, zawsze moje kroki kierują się na rynek do restauracji „Hawełka”, gdzie czekają na mnie przepyszne i zawsze świeże kremówki, śmiem nieskromnie twierdzić że najlepsze w Krakowie.
Do „Hawełki” idę również jako „lokalny patriota”, bo jako jeden z nielicznych gości, wiem kim był Antoni Hawełka i gdzie się urodził. Oczywiście wszystko zaczęło się w Kętach, gdzie ojciec przyszłego restauratora, Jan Hawełka pracował w latach 1838-1848r. na stanowisku dzisiejszego skarbnika w kęckim magistracie, co niewątpliwie pomagało w kształceniu syna.

Popijając czarną kawę, delektując się smakiem wspomnianej kremówki i patrząc na rynek krakowski, zastanawiam się nad ludzkimi losami i nad czasem który bezustannie pożerając wszystko wokół, wpycha nas w otchłań zapomnienia. Kto dzisiaj pamięta o Antonim Hawełce, który w czasach autonomii galicyjskiej, jako młody chłopak ruszył na podbój Krakowa, by po kilkunastu latach ciężkiej pracy, jako pomocnik handlowy i dysponent u J.Wentzla, otworzyć własny sklep kolonialny, a później słynną na całą Galicję restaurację.  Interes rozwijał się wyśmienicie, sklep słynął z wyszukanych i markowych towarów, którego jakość doceniali wszyscy na czele z dworem cesarskim w Wiedniu. Restaurację natomiast rozsławiły tzw. bufety śniadaniowe, gdzie serwowano słynne kanapki piętrowe. Świeżą bułkę smarowano wybornym masłem śmietankowym, dalej szedł, a jakże homar, który polewano sosem majonezowym , na wierzch kładziono plasterek ogórka, lub jajko na twardo. Innym wariant, to bryndza, ser szwajcarski, sardynka, kawałek surowej szynki, jajko na twardo i odrobina kawioru. Na sam opis cieknie ślinka. 

W czasach świetności lokalu, stałymi bywalcami byli nobliści, profesorowie UJ, ludzie nauki i kultury, bywał tu Tetmajer, Sienkiewicz i wielu, wielu innych. Po bezpotomnej śmierci Antoniego Hawełki, który zmarł 14.01.1894 r., lokal przejął jego zaufany subiekt Franciszek Macharski, który z powodzeniem kontynuował dzieło swojego przyjaciela. Lokal prowadził ze swoim bratankiem, dr. Leopoldem Macharskim, ojcem dzisiejszego metropolity krakowskiego, ks. kardynała Franciszka Macharskiego, ale to już zupełnie inna historia. 

Jurand Saternus 

Metryka chrztu Antoniego Hawełki, 17.01.1840 r. Księga chrztu Parafii pw. Śś. Małgorzaty i Katarzyny w Kętach, t. IX, 1838-1848, s. 68