Od połowy XIX wieku handel domokrążny, polegający na chodzeniu „od miejsca do miejsca, od domu do domu, bez stałego stanowiska do sprzedaży” był mocno ograniczany na terenie Galicji. Wszystko za sprawą ustawy z 4 września 1852 roku. Wędrowni „przedsiębiorcy” musieli ubiegać się o stosowne pozwolenia i spełniać odpowiednie warunki. Pewnymi przywilejami mogli jednak cieszyć się mieszkańcy Kęt i Andrychowa.
