tag:blogger.com,1999:blog-34263330412346394922024-02-27T12:30:50.591+01:00Z miłości do przeszłości O kęckim muzeum i naszej codzienności muzealnej Unknownnoreply@blogger.comBlogger106125tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-25693700396166589352021-12-10T08:17:00.005+01:002021-12-10T09:40:26.287+01:00Stan wojenny. W 40. rocznicę wprowadzenia<p><span style="font-size: large;">Za kilka dni minie czterdziesta rocznica jednego z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski. 13 grudnia 1981 roku decyzją Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON) wprowadzono na obszarze całego kraju stan wojenny. Większość mieszkańców Kęt dowiedziała się o tym w mroźny niedzielny poranek. Spora część z nich w pierwszej chwili mogła tej zmiany nie zauważyć. Miasto budziło się do życia pośród codziennej krzątaniny, porannych obowiązków związanych z przygotowaniem śniadania czy wyjściem do kościoła. Powodem do niepokoju mogły być głuche telefony, ale w PRL-u luksus ten dotyczył niewielu, a problemy z łącznością nie były rzadkie. Muzyka poważna dobiegająca z głośników radiowych wydawała się dziwna o tej porze, ale mało kto zwracał na to uwagę. Dopiero włączenie telewizji czy wyjście na zewnątrz uświadomiło mieszkańcom, że obudzili się w nowej rzeczywistości.</span></p><p><span style="font-size: large;"><br /></span></p><p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9b/T-55A_Martial_law_Poland.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="800" height="299" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9b/T-55A_Martial_law_Poland.jpg" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: left;">Czołgi na ulicach w czasie stanu wojennego, domena publiczna</td></tr></tbody></table><br /><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span></span></p><a name='more'></a><p></p><p><span style="font-size: large;">Przygotowani do wprowadzenia stanu wojennego trwały od wielu miesięcy. Praktycznie przez cały okres tzw. „karnawału Solidarności” komunistyczne władze rozważały wariant siłowy. Bardzo szybko zorientowano się w obozie władzy, że nie da się ruchu powstałego po strajkach sierpniowych zneutralizować czy też wkomponować w istniejący system polityczny. Z drugiej strony społeczeństwo skupione wokół związku zawodowego Solidarność dążyło do poszerzenia strefy wolności, czy nawet odzyskania suwerenności narodowej. Musiało to w konsekwencji doprowadzić do starcia. W pierwszym okresie po podpisaniu porozumień władza nie czuła się na siłach do zduszenia dążeń wolnościowych społeczeństwa przy pomocy wojska i policji. Obawiano się wielkiego masowego ruchu, w który zaangażowało się 10 milinów dorosłych Polaków w tym wielu członków PZPR. Problemem był też kryzys przywództwa w „przewodnej sile narodu”. Nowy pierwszy sekretarz PZPR Stanisław Kania nie był człowiekiem zdecydowanym na rozwiązanie siłowe, stąd kolejne pojawiające się kryzysy kończyły się mniejszymi lub większymi ustępstwami władzy. Ten stosunkowo łagodny kurs spowodował utratę zaufania wobec nowego kierownictwa partii, zarówno ze strony Kremlu jak i twardogłowych członków PZPR. Poszukiwano więc odpowiedniego człowieka do przeprowadzenia pacyfikacji wolnościowego ruchu. Wybór padł na gen. Wojciecha Jaruzelskiego, który pomimo wysuwanych co do jego osoby zastrzeżeń, gwarantował skuteczne przeprowadzenie całej akcji. Jednocześnie trwało planowanie stanu wojennego przy udziale towarzyszy z KGB i wysokich rangą wojskowych sowieckich. Przygotowania te nabrały rozpędu w końcówce 1981 roku. We wrześniu tegoż roku gen Jaruzelski został I sekretarzem KC PZPR, a w kraj wysłano Terenowe Grupy Operacyjne złożone z oficerów Ludowego Wojska Polskiego.</span></p><p><span style="font-size: large;">Późnym południem 12 grudnia do komend milicji i dowódców jednostek wojskowych dotarły rozkazy o rozpoczęciu operacji o wdzięcznej nazwie „Azalia”. W jej wyniku wyłączono telefony i opanowano ośrodki radia i telewizji. Powodzenie tej operacji spowodowało, że wszystkie środki masowej komunikacji znalazły się pod ścisłą kontrolą władz i umożliwiło przejście do zasadniczej fazy planowanego puczu. O północy rozpoczęły się aresztowania działaczy Solidarności. Akcję tę – kryptonim „Jodła” – przeprowadzono bardzo sprawnie. Już pierwszego dnia w ośrodkach internowania znalazło się 3,5 tysiąca związkowców i przedstawicieli opozycji, w tym kilka osób z Kęt. Na ulicach dużych miast pojawiły się czołgi i inne wozy bojowe. Uzbrojone w broń długą patrole można było spotkać nawet w niewielkich miejscowościach. Telewizja państwowa (jedyna jaka wówczas nadawała na trenie Polski) zmieniała ramówkę i wyemitowała słynne przemówieni gen. Wojciecha Jaruzelskiego, w którym uzasadniał wprowadzenie stanu wojennego katastrofalną sytuacją kraju. Co pewien czas umundurowani spikerzy informowali o zakazie strajków i zgromadzeń, wprowadzeniu godziny milicyjnej, zawieszeniu działalności organizacji społecznych w tym związków zawodowych. Zmilitaryzowano także szereg przedsiębiorstw, a do pozostałych wysłano komisarzy wojskowych. Jednocześnie w Warszawie zebrała się Rada Państwa (w ustroju PRL pełniła rolę odpowiadającej funkcji prezydenta), aby zalegalizować dokonany przez wojskowych zamach stanu.</span></p><p><span style="font-size: large;">Wprowadzenie stanu wojennego było ogromnym zaskoczeniem dla większości społeczeństwa. Wbrew zakazom zakazowi w wielu zakładach pracy wybuchły strajki. Jednak szybko wygasły. Najbardziej znanym i jednocześnie tragicznym był strajk w kopalni „Wujek” brutalnie spacyfikowany przez ZOMO. W naszym regionie duże znaczenie miał protest w kopalni „Piast” w Bieruniu, gdzie pracowało wiele mieszkańców Kęt i okolicy. Zakończył się dopiero 28 grudnia 1981 roku. Niewątpliwie reakcja społeczeństwa na wprowadzenie stanu wojennego był słabsza niż spodziewały się władze. Spowodowane to było przede wszystkim efektami narastającego kryzysu gospodarczego. Poczucie niepewności potęgowane było rozsiewanymi plotkami o możliwej interwencji sowieckiej w Polsce. Atmosferą tamtych dni dobrze oddaje wpis w <b>Kronice parafialnej kościoła św. Małgorzaty i Katarzyny w Kętach</b>: </span></p><p><span style="font-size: large;"><i></i></span></p><blockquote><span style="font-size: large;"><i>Chaos gospodarczy i polityczny, strajki i rozruchy uliczne, dotkliwe braki w zaopatrzeniu, spekulacja , napady , kradzieże i inflacja bardzo dokuczyły wielu ludziom, zwłaszcza niezaangażowanym, stąd u wielu ludzi mimo tragedii narodu i zawodu robotników, westchnienie ulgi – „nareszcie spokój i porządek”. </i></span></blockquote><p></p><p><span style="font-size: large;">Pewne znaczenie miała także data ogłoszenia stanu wojennego, która przypadła na okres przedświąteczny, gdy ludzie zajęci byli przygotowaniami do świąt.</span></p><p><span style="font-size: large;">Stan wojenny był z punktu widzenia wojskowego sukcesem władzy. Junta zdołała sprawnie opanować instytucje państwowe i w krótkim czasie spacyfikować próby oporu. Jednak w dłuższej perspektywie komunistom nie udało się odzyskać zaufania społecznego, ani opanować kryzysu gospodarczego. Wyalienowana ze społeczeństwa władza trwała tylko dzięki wsparciu z zewnątrz, co dobitnie się okazało podczas częściowo wolnych wyborów w 1989 roku.</span></p><div style="text-align: right;">Janusz Kudłacik</div>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-71568334093492669242021-07-29T11:27:00.004+02:002021-07-29T11:27:55.296+02:00 O cwelichach, drelichach i handlarzach domokrążnych w Kętach i Andrychowie<p><span style="font-size: medium;">Od połowy XIX wieku handel domokrążny, polegający na chodzeniu „od miejsca do miejsca, od domu do domu, bez stałego stanowiska do sprzedaży” był mocno ograniczany na terenie Galicji. Wszystko za sprawą ustawy z 4 września 1852 roku. Wędrowni „przedsiębiorcy” musieli ubiegać się o stosowne pozwolenia i spełniać odpowiednie warunki. Pewnymi przywilejami mogli jednak cieszyć się mieszkańcy Kęt i Andrychowa.</span></p><span><a name='more'></a></span><p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJjKZQI0tZkiFoSpROvXHVwqN7a4-Bym1DokZyZI9xSe0v-L1KU_8i0zXLBIEJZI4oc2wmVvNWTGQyp-m4xvjvZCauLPPB55LOWdQfcDQipcMQ3d4WyGGJOH2dTSGsp1-WJcm0CO6z6N0/s260/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="194" data-original-width="260" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJjKZQI0tZkiFoSpROvXHVwqN7a4-Bym1DokZyZI9xSe0v-L1KU_8i0zXLBIEJZI4oc2wmVvNWTGQyp-m4xvjvZCauLPPB55LOWdQfcDQipcMQ3d4WyGGJOH2dTSGsp1-WJcm0CO6z6N0/w320-h239/images.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Drelicharka i drelicharz wg grafiki Kajetana Wawrzyńca Kielisińskiego</td></tr></tbody></table></p><p><br /></p><p><span style="font-size: medium;">Kto mógł się ubiegać o pozwolenie na handel domokrążny? Osoby powyżej 30. roku życia, będący poddanymi cesarza, którzy nie byli „dotknięci uderzającą chorobą obrzydliwą lub innem podobnem kalectwem”. Ubiegający się o zezwolenie musieli korzystać z pełni praw obywatelskich, mieć czystą kartotekę oraz być „nieskazitelnych obyczajów i nienagannego politycznego zachowania”. „Licencji” udzielały odpowiednie urzędy obwodowe, ale cały proces rozpoczynał się przez wniosek do „zwierzchności gminnej”. „Przedsiębiorca” otrzymywał możliwość prowadzenia działalność przez rok (potem mógł ubiegać się o przedłużenie) i był weryfikowany przez posiadany paszport lub książeczkę. Było jeszcze kilka restrykcji, których handlarze musieli przestrzegać. Towary musiały być wyprodukowane w kraju, zaopatrzone w stempel z wykazem pochodzenia. Handlarz oczywiście musiał mieć przy sobie dokument z licencją i okazywać go władzom każdego miasta, do którego przybywał. Ale co z tymi Kętami i Andrychowem?</span></p><p><span style="font-size: medium;">W art. 17 ustawy czytamy:</span></p><p><span style="font-size: medium;">„Przez szczególny wzgląd na stosunki wyżywienia niektórych okolic, przyznaje się mieszkańcom ich, szczególne korzyści*) pod względem handlu domokrążnego pewnemi towarami. Te korzyści zasadzają się na tem, iż w takich okolicach może być pozwolenie handlu domokrążne domokrążnego pewnemi towarami także takim osobom męzkim i żeńskim, które w prawdzie nie doszły jeszcze roku 30 wieku, lecz liczą lat upłynnionych 24 i używają praw obywatelskich w zupełności, na koniec, iż udzielone pozwolenie ze strony dotycząćej władzy powiatowej, ważnem było na całe państwo, nawet w tych miejscach, które zresztą są wyjęte”.</span></p><p><span style="font-size: medium;">I tutaj takich szczególnych względów udzielono mieszkańcom „Andrychowa i Kentów w obwodzie Wadowickim do handlu domokrążnego cwelichem i drelichem”. Drelichy i cwelichy to rodzaje tkanin, zazwyczaj lnianych. Te pierwsze były mocne, grube, wykonane w splocie skośnym z potrójną osnową, dlatego służyły jako materiał do wytwarzania m.in. worków czy pokrowców. Cwelichy, nieco droższe, tkane splotem wielorządkowym w pasy i kostki, były używane przy produkcji odzieży czy pościeli. Cwelichy i drelichy były wyrabiane głównie w miastach Śląska i Małopolski już od czasów późnego średniowiecza. Drelich stał się zresztą jednym z najważniejszych produktów płóciennictwa. Osoby, które owe tkaniny sprzedawały nazywano drelicharzami. </span></p><p><span style="font-size: medium;">W XVIII wieku, zwłaszcza w wioskach w pobliżu Andrychowa (który sam uzyskał prawa miejskie dopiero w drugiej połowie tego stulecia) chłopi pańszczyźniani produkowali drelichy i sprzedawali je handlarzom, czyniąc z osady położonej u stóp Beskidu Małego ważny ośrodek na mapie europejskiego tkactwa (stąd znane powiedzenie w Andrychowie: „Nasz Andrychów, chociaż lichy przyodziewa świat w drelichy”). Uwzględnienie Kęt w ustawie potwierdza (a do tego bliskość Andrychowa, ale i rozwijających się w tym czasie równie prężnie Wilamowic), że i u nas drelicharzy i cwelicharzy nie brakowało. Znacznie wcześniej lokowane Kęty jednak rządziły się trochę innymi prawami, bo i działalność w obrębie samego miasta była mocno zmonopolizowana przez obecność i status tutejszych cechów rzemieślniczych.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Wyprawy handlowe cwelicharzy i drelicharzy trwały nawet kilka miesięcy, dlatego kluczowe było posiadanie solidnego i ładownego wozu podróżnego. Dotyczyło to głównie podróży zagranicznych. Do takich była przecież potrzebna współpraca z innymi rzemieślnikami. Ale trzeba też przyznać, że podróże za granicę, poprzez zapisy w ustawie, stawały się coraz trudniejsze. Zezwolenia handlarzom domokrążnym były wydawane głównie na handel w obrębie Monarchii Habsburgów.</span></p><p><span style="font-size: medium;">ŁG</span></p><p>Tekst, będący zachętą i przyczynkiem do poważniejszych badań, powstał na podstawie Ustawie o handlu domokrążnym [w:] „Zbiór Ustaw Administracyjnych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi z Wielkiśm Księstwem Krakowskiem obowiązujących”, t. 2, oprac. J. R. Kasperek, Kraków 1868 r. Korzystałem także „Słownika ubiorów” Ireny Turnau, Warszawa 1999 oraz pozycji A. Jury „Drelichy andrychowskie. Karta z dziejów przemysłu i handlu wyrobami tkackimi w Polsce”, Warszawa 1925.</p><p><br /></p><p><br /></p>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-652270801956742622021-05-24T12:55:00.002+02:002021-06-01T07:24:31.413+02:00Eksponat miesiąca - kafel ceramiczny z zamku Wołek RMP/862<p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhei2RqLE5EVoT9s21d0obRlBrIieoVBciTNw9V6r1hck4560WlrMzCxlQJ9imRDJZrtbcAnEyAWeoy9o56FDiifS-OQbaUzldGihOrtGJaLWB8xn6rDyLNxUglA7tL_mgvZUIxOthhyphenhyphen3k/s2048/Kafel.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhei2RqLE5EVoT9s21d0obRlBrIieoVBciTNw9V6r1hck4560WlrMzCxlQJ9imRDJZrtbcAnEyAWeoy9o56FDiifS-OQbaUzldGihOrtGJaLWB8xn6rDyLNxUglA7tL_mgvZUIxOthhyphenhyphen3k/s320/Kafel.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kafel ceramiczny z zamku Wołek <br />RMP/862<br /></td></tr></tbody></table><br /> <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="375">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hashtag"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Unresolved Mention"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">W tym miesiącu prezentujemy
kafel ceramiczny zielono szkliwiony zdobiony dekoracją geometryczną i roślinną,
pochodzący z zamku Wołek. Dzięki staraniom muzealników udało się posiadane
przez nas fragmenty kafla zrekonstruować. Szczególe podziękowania przesyłamy Pani
archeolog Jadwidze Olbrot za wszystkie konsultacje merytoryczne i techniczne.</span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: medium;"> </span><p></p><span style="font-size: medium;">
</span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Kafel z naszych
zbiorów jest kaflem gzymsowym lub fryzowym środkowym
o wymiarach 9,5 x 20 cm. Tworzy profilowaną płytkę licową o kształcie
prostokąta w ułożeniu horyzontalnym. Ozdobiony niegłęboką reliefową dekoracją o
układzie pasowym. Został wykonany z gliny żelazistej, a powierzchnię lica pokryto szkliwem zielonym, prawdopodobnie ołowiowym, o odcieniu oliwkowozielonym. </span></p><span style="font-size: medium;">
</span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">W górnej części
można zobaczyć półwałek ozdobiony ukośnymi prążkami. Poniżej znajduje się
listwa oddzielająca pas z naprzemiennym wzorem utworzonym przez koła i schematyczne
lilie połączone poziomymi kreskami. Przy dłuższych krawędziach lica utworzono
wypukłe listwy. Wnętrze kafla jest okopcone.</span></p><span style="font-size: medium;">
</span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Jak podaje literatura przedmiotu późnośredniowieczne i nowożytne kafle wypalano w temperaturze od 720 – 1020 <span face=""Century Gothic",sans-serif">°</span>
C. Proces szkliwienia natomiast podnosił ich estetykę, zapobiegając
zabrudzeniom, zwiększając twardość, nadając gładkość i ułatwiając mycie, a
przede wszystkim zapewniał całkowitą nieprzepuszczalność wyrobu. </span></p><span style="font-size: medium;">
</span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Opisany kafel
piecowy można oglądać na naszej nowej ekspozycji stałej, w dziale
archeologicznym. Serdecznie wszystkich zapraszamy!</span></p><span style="font-size: medium;">
</span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: right;"><span style="font-size: medium;">Paula Wojewodzic<br /></span></p><span style="font-size: medium;">
</span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Bibliografia:</span></p><span style="font-size: medium;">
</span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Moskal
Katarzyna, <i>Kafle w zbiorach Muzeum Historycznego
Miasta Krakowa</i>, Kraków 2012</span></p><span style="font-size: medium;">
</span><p class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">http://piece.dworeklosie.pl/kafle/</span></p>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-70898190787173502352021-02-12T13:02:00.001+01:002021-02-12T13:27:18.618+01:00Święty Walenty - patron nie tylko zakochanych<div style="text-align: justify;"><br /></div><p style="text-align: left;"><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]--></p><p style="text-align: left;">
</p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgORaV_vlBVrtKUD_a4_E-EsLqyiqBThB1EThOuZvZ7804zzo64CTa7yH5COjoEzghpzaWGiMx7s-RPegXT1xAzczcJObtzs2Tc9edy9Dh0vhY6N0U9X6z3L1m_z_YV1_ngBcrJDDdbDLY/s1125/Walenty+o%25C5%2582tarz+cech..jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1125" data-original-width="773" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgORaV_vlBVrtKUD_a4_E-EsLqyiqBThB1EThOuZvZ7804zzo64CTa7yH5COjoEzghpzaWGiMx7s-RPegXT1xAzczcJObtzs2Tc9edy9Dh0vhY6N0U9X6z3L1m_z_YV1_ngBcrJDDdbDLY/w275-h400/Walenty+o%25C5%2582tarz+cech..jpg" width="275" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Św. Walenty z ołtarza cechu krawców w Kętach 1664 r.<br /></td></tr></tbody></table><br /><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Już w niedzielę Walentynki – święto
zakochanych, których patronem jest św. Walenty, ale to nie jedyna jego funkcja.</span></p><p style="text-align: left;"></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">O samej postaci niewiele wiadomo.
W <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Martyrologium Rzymskim</i> wzmiankowany
jest dwukrotnie jako biskup Terni oraz jako kapłan ścięty w czasie prześladowań
za panowania cesarza Klaudiusza II Gockiego (miało się to stać 14 lutego 269
r.). Mimo tak niewielu informacji kult świętego rozwijał się dość szybko i już
w IV w. w miejscu jego pochówku na polecenie papieża Juliusza I wzniesiono
bazylikę.<span></span></span></p><a name='more'></a><p style="text-align: left;"></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ze św. Walentym wiążą się dwie
legendy. Pierwsza mówi o Walentym jako kapłanie, który łamał zakaz udzielania
ślubów młodym mężczyznom (do 37 roku życia), wydany przez cesarza, a mający na
celu zatrzymanie ich w wojsku. Z tego powodu miał trafić do więzienia, gdzie
poznał córkę strażnika, którą uzdrowił ze ślepoty i… oczywiście udzielił jej
ślubu <span style="font-family: Wingdings; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span> Czyn
ten ściągnął na niego wyrok śmierci. Przed egzekucją zdążył jeszcze napisać
list do uzdrowionej podpisując go „Od Twojego Walentego”. Legenda ta tłumaczy
zwyczaj wysyłania tzw. walentynek.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Druga wersja wspomina Walentego
jako biskupa, posiadającego dar uzdrawiania. Informacja o tym dotarła do
rzymskiego filozofa Kratona, którego syn chorował na padaczkę. Walenty zgodził
się uzdrowić chłopca pod warunkiem, że Kraton się nawróci. I tak też się stało.
Nie spodobało się to jednak senatowi rzymskiemu, który uznał Walentego za
człowieka niebezpiecznego dla państwa. W związku z tym aresztowano go i skazano
na śmierć.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Padaczka i inne choroby nerwowe
były bardzo powszechne w Europie, z tego powodu kult św. Walentego zyskiwał na
znaczeniu. Jednak jego sława dotarła do naszego kraju dopiero w XV w. W Polsce jest
21 kościołów pod jego wezwaniem, najbliższy znajduje się w Bieruniu Starym. Ale
także w Kętach możemy odnaleźć postać św. Walentego. W kościele p.w. św.
Małgorzaty i św. Katarzyny zachował się obraz z ołtarza cechu krawców
przedstawiający ich patrona.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Św. Walentego przedstawia się w
ikonografii jako kapłana w ornacie, trzymającego w lewej ręce kielich, a w
prawej miecz. Ukazuje się go również jako biskupa z księgą, uzdrawiającego
chorego z padaczki lub opętanego. Istnieje kilka wariantów tego przedstawienia:
św. Walenty może uzdrawiać chorego podczas tzw. dużego ataku, znajdować się
obok osoby w stanie śpiączki po ataku lub być adorowanym przez uzdrowionego.
Niekiedy towarzyszy mu świnia lub kot, jako zwierzęta, na które miały przejść
demony. Św. Walenty pojawia się także w malarstwie wotywnym w obecności
uzdrowionych lub fundatorów. </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Kęcki wizerunek św. Walentego z
ołtarza cechu krawców pochodzi z 15 stycznia 1664 r. Jest to obraz olejny
namalowany na płótnie i naklejony na deskę. W 1881 r. kęcki malarz Karol
Stankiewicz poddał go renowacji. Natomiast w 1909 r. fundacja kęckiego
cechmistrza krawców Franciszka Hampela umożliwiła kolejne prace renowacyjne
przeprowadzone przez Stanisława Kalinowskiego.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Przedstawienie św. Walentego jako
uzdrowiciela z chorób nerwowych zdecydowanie dominuje wśród przedstawień
ikonograficznych. Kęckie wyobrażenie jest na ich tle unikatowe, ponieważ
przedstawia świętego błogosławiącego młodej parze. Św. Walenty, stojący przy
ołtarzu maryjnym, ubrany jest w białą albę i czerwony ornat skrzypcowy. Prawą
rękę trzyma na piersi, lewą – w geście błogosławieństwa, opiera na głowie klęczącej,
bogato ubranej kobiety, za którą stoi mężczyzna w stroju kontuszowym. W tle
widać zebrany tłum ludzi. Jest to prawdopodobnie scena zaślubin. W prawej górnej
części obrazu umieszczono aniołka unoszącego się na obłoku i trzymającego palmę
oraz wieniec laurowy -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>symbole
męczeństwa i zwycięstwa.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Wszystkich ciekawych zapraszamy
do obejrzenia obrazu, który jest ogólne dostępny w kościele św. Małgorzaty i
św. Katarzyny w Kętach. Można go odnaleźć na filarze między nawą główną a
kaplicą południową.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Paula Wojewodzic</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: medium;">Bibliografia</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/02-14b.php3</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">http://muzeum.kety.pl/strona_old/zabytki-ket/parafia-rynek/</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">https://www.niedziela.pl/artykul/38144/nd/Sw-Walenty---patron-zakochanych-i-chorych</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Paulina Chełmecka, "Św. Walenty (?)", [w:]
"Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2021, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-walenty-16</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">https://sdm.upjp2.edu.pl/blog/sw-walenty-na-walentynki</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4%99ty_Walenty#cite_ref-FRO_3-2</span></p>
<br /><p style="text-align: left;"> </p>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-57030790084404653432021-01-27T13:39:00.001+01:002021-01-27T13:39:25.096+01:00Koniec okupacji hitlerowskiej w Kętach<p> <br /><span style="font-size: medium;">28 stycznia mija 76 lat od oswobodzenia Kęt spod okupacji hitlerowskiej. W zeszłym roku o tej porze w Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach o tych wydarzeniach i znaczeniu słowa wyzwolenie opowiadał profesor Uniwersytetu Śląskiego, dr hab. Lech Krzyżanowski. Tym razem chcemy przypomnieć – za zgodą autora – tekst Marcina Dziubka, „Koniec okupacji hitlerowskiej w Kętach”, który ukazał się w XVIII numerze „Almanachu kęckiego” (2014).</span></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNsalXqG66YAqJIaL7Xwc__Dz_0lo-x5UrUy5QPM15Xio3HA5_2dmVh8KwMh1TqvpyV8CMWMnUpeEbYmjk9L6jI8iLr2G3MlW9y0pq3lmyZ0MpvBQlDVvvhtcTB0p6lcyweB6mmxn4Zn0/s1500/Rokladowka0-AB-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="965" data-original-width="1500" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNsalXqG66YAqJIaL7Xwc__Dz_0lo-x5UrUy5QPM15Xio3HA5_2dmVh8KwMh1TqvpyV8CMWMnUpeEbYmjk9L6jI8iLr2G3MlW9y0pq3lmyZ0MpvBQlDVvvhtcTB0p6lcyweB6mmxn4Zn0/w640-h412/Rokladowka0-AB-2.jpg" title="Kęty w czasie okupacji" width="640" /></a></div><p></p><span><a name='more'></a></span><p><span style="font-size: medium;">W styczniu 1945 r. mieszkańcy Kęt i okolicznych miejscowości z wielką niecierpliwością czekali na zbliżający się koniec hitlerowskiej okupacji. Już od drugiej połowy 1944 r. pojawiające się na niebie amerykańskie samoloty bombowe z 15 Armii Powietrznej, które czterokrotnie zbombardowały oświęcimskie zakłady niemieckiego koncernu chemicznego IG Farbenindustrie, rozpalały nadzieję na rychły koniec blisko 5-letniej gehenny. Białe gwiazdy, jakie mieszkańcy obserwowali na niebie w 1944 r., miały jednak ustąpić miejsca gwiazdom czerwonym, które – jak się okazało – „zagościć” miały tu na dłużej.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Oswobodzenie Kęt wliczone było w działania IV Frontu Ukraińskiego gen. armii Iwana Pietrowa i operującej w jej składzie 38 armii gen. Kiryłła Moskalenki, która miała za zadanie zdobyć umocnione rejony Bielska i Białej. 26 stycznia 1945 r. wojska radzieckiej 38 Armii po wyzwoleniu Wadowic przypuściły pierwszy szturm na Andrychów, który zdobyty został dzień później. Według raportów radzieckich dywizji z 27 stycznia z rejonu Kęt, Niemcy wyprowadzili jeden kontratak żołnierzy z pułku własowców, który mimo dużych strat, został odparty. Tymczasem żołnierze radzieccy ze 140 i 305 dywizji strzelców mieli za zadanie obejść Kęty i zaatakować umocniony rejon Jawiszowic – dowództwa obrony odcinka 545 dywizji grenadierów ludowych, izolując jednocześnie walką wszystkie napotykane na swojej drodze punkty oporu. To właśnie w rejon Jawiszowic spływały wszystkie formacje niemieckie, broniące przepraw na Wiśle i Sole w Oświęcimiu, łącznie z 4 kompanią volkssturmu Auschwitz, sformowaną pośpiesznie na przełomie grudnia i styczn a z żołnierzy Landschutzu i miejscowych volksdeutschy.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Kierujące się od Osieka jednostki radzieckie były skutecznie hamowane zarówno ogniem karabinu maszynowego, którego gniazdo Niemcy ulokowali na wieży kościoła w Bielanach oraz przez zaimprowizowane stanowiska kilku dział przeciwpancernych i moździerzy, skrzętnie ukrytych w zabudowaniach gospodarczych, a nawet strychach domów mieszkalnych. Szturm na wieś, jaki przeprowadzili Rosjanie przy wsparciu artylerii, okazał się skuteczny i dzięki niemu udało się wyeliminować zarówno gniazdo karabinu maszynowego, jak i uchwycić przygotowywany wcześniej do detonacji most na Sole. Mieszkańcy Bielan przywoływali w relacjach dość tragiczny dla sowietów moment, kiedy jeden z czołgów przejechał po chwiejącym się moście, dając jednak sygnał pozostałym o konieczności przeprawie przez bród, a sam pojechał dalej. Na jego drodze kilkaset metrów dalej był kolejny drewniany mostek przerzucony nad źródlanym rozlewiskiem. Ten, ciężaru pancernego kolosa nie wytrzymał. Czołg osunął się do wody i zatonął – załoga ewakuowała się w pośpiechu.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Tymczasem 305 dywizja pod osłoną nocy z 27 na 28 stycznia forsowała Sołę w rejonie Hecznarowic i odpierała silne kontrataki niemieckiej piechoty, oblicza-nej na siłę jednego batalionu. W dalszym etapie działań poszczególne kompanie sowieckie skierowały się na Wilamowice, Starą Wieś i Jawiszowice.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Niemcy bronili się zaciekle także w Łękach po lewej stronie Soły. Zlokalizowane zostały tam zarówno stanowiska ciężkiej artylerii (być może przeciwlotniczej) oraz stanowiska piechoty. Dodatkowym utrudnieniem był fakt zajęcia przez żołnierzy niemieckich domów mieszkalnych, z których prowadzono silny ostrzał. Dla zdobycia tych pozycji niemieckich konieczne było wsparcie artylerii dywizyjnej. W lewobrzeżnej części Bielan, skąd Rosjanie prowadzili ogień, zginęli w wymianie ognia: dowódca artylerii dywizyjnej pułkownik Żurawliew Aleksandr Nikołajewicz, jego zastępca Sołowiew Aleksiej Nikitić i dowódca zwiadu dywizji, major Czerneckij Iwan Kiriłowicz. Po opanowaniu Łęk żołnierze radzieccy przystąpili do wyeliminowania punktu oporu w Jawiszowicach.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Tymczasem 241 dywizja strzelców gen. mjra Stanisława Antonowicza Iwa-nowskiego z 52 korpusu armii nocą z 27 na 28 stycznia skierowana została z rejonu Andrychowa na Kęty. W nocnych walkach żołnierze sowieccy musieli rozbijać umocnione punkty przeciwnika zlokalizowane wzdłuż drogi Andrychów – Kęty. Poważnym utrudnieniem były także pola minowe oraz kilkakrotne kontrataki piechoty niemieckiej, szacowane na siłę około batalionu.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Należy podkreślić, że wszystkie działania bojowe podejmowane wówczas przez Niemców obliczone były na maksymalne spowolnienie postępów Armii Czerwonej, co zwiększało realne możliwości przygotowania obrony Bielska, którego dowódcą został mianowany gen. Werner Ehrig.</span></p><p><span style="font-size: medium;">28 stycznia dywizje sowieckie z 67 korpusu 38 armii: 81, 340 i 1144 otrzymały rozkaz zaatakowania Kęt, Kęckich Gór i Nowej Wsi. Atak z rejonu Bulowic miały ubezpieczać pododdziały z 211 dywizji. W walkach o Kęty brały także udział pojazdy z 1511 pułku artylerii samobieżnej. Trzeba podkreślić, że to jednak żołnierze z 241 dywizji gen. Iwanowskiego przejęli na siebie cały ciężar walk o Kęty, które – podobnie zresztą jak Oświęcim – nie były szczególnie bronione. Niemcy opuścili miasto już 25 stycznia, po zdobyciu przez sowietów Wadowic. Wysadzili w powie-trze przeprawę na Sole i okopali się w prowizorycznych stanowiskach po drugiej stronie rzeki w rejonie Podlesia. Dwukrotnie: 25 i 26 stycznia radzieckie lotnictwo szturmowe dokonało nalotów na grupujące się w mieście oddziały niemieckiej piechoty. Sowieci wkroczyli do Kęt od strony Bulowic, Witkowic i Nowej Wsi. Miejscowa tradycja przywołuje postać Adama Horodzikiewicza, który zatknął na jednej z kamienic biało-czerwoną flagę. Nie są znane motywy, które kierowały tym polskim żołnierzem. Czy był to poryw patriotyzmu, może euforii zwycięstwa czy raczej czystego wyrachowania, które miało uchronić miasto przed grabieżą ze strony tzw. trofiejszczyków, którzy tylko czekali, aż wkroczą na ziemie dawnej Rzeszy, gdzie za zdobyczne mogli uważać dosłownie wszystko. Oczywiście zjawisko grabieży i nadużyć było na porządku dziennym także w Polsce, ale na zdecydowanie mniejszą skalę niż na ziemiach niemieckich.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Po stronie niemieckiej w całym dniu walk wzdłuż pasa natarcia 38 armii poległo 700 żołnierzy i oficerów. Sowieci zniszczyli 15 dział, 20 moździerzy i 40 stanowisk karabinów maszynowych. Zdobyto 12 dział, 9 moździerzy i 14 karabinów maszynowych.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Jakie były rzeczywiste straty Armii Czerwonej w tym dniu w walkach o Kęty, tego nie da się stwierdzić jednoznacznie. Przyczyną tego stanu rzeczy jest fakt, że mogiły znajdujące się na kęckim cmentarzu kryją ciała żołnierzy, którzy polegli w walkach o Kęty, ale także o wszystkie okoliczne miejscowości oraz tych, którzy zmarli w miejscowych szpitalach polowych. Podawana w niektórych opracowa-niach liczba 321, względnie 371 poległych w walce o Kęty jest zawyżona i nieprawdziwa. Na podstawie zachowanych dokumentów ekshumacyjnych żołnierzy Armii Czerwonej z lat 1947/1948 roku można stwierdzić, że w walkach o Kęty i przeprawę na Sole w rejonie Podlesia Kęckiego poległo 38 żołnierzy Armii Czerwonej. Na kęckim cmentarzu pochowano również 101 żołnierzy zmarłych w miejscowych szpitalach polowych. Bardziej szczegółowe dane co do ilości ciał poległych przeniesionych w latach 1947-1948, obrazuje poniższa tabela:</span></p><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4pDM2ijif_PCEKYaqr0rgxkCtO30ERblq77FZERSjZjsFqO56IAidpKDjG11dEHfSyNOc0d9fzDyZMiSz1f3SwffJyD5fLWVALXI39b4YpjSYxocxvrEpm7a1AQxL193P397B5kB1ZDg/s824/Almanach+XVIII.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="689" data-original-width="824" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4pDM2ijif_PCEKYaqr0rgxkCtO30ERblq77FZERSjZjsFqO56IAidpKDjG11dEHfSyNOc0d9fzDyZMiSz1f3SwffJyD5fLWVALXI39b4YpjSYxocxvrEpm7a1AQxL193P397B5kB1ZDg/s320/Almanach+XVIII.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: medium;">Z oswobodzeniem Kęt w styczniu 1945 r. związany jest fenomen płk. Fiodora Daniłowicza Bolbata – honorowego obywatela miasta Kęty. Bolbat dowodził wówczas 76 Perykopską Dywizją Artylerii Przeciwlotniczej i jako taki miał wyzwalać Kęty, co zasadniczo było niemożliwe, bowiem artyleria przeciwlotnicza nie była używana w żadnej armii świata jako jednostka liniowa. Zdarzało się co prawda, że działa plot. wykorzystywano do walki z bronią pancerną, ale w zgoła odmiennych warunkach. Zresztą dywizja artylerii przeciwlotniczej była zwartą formacją jedynie w sensie organizacyjnym. W rzeczywistości jej poszczególne baterie czy dywizjony były porozdzielane między inne pułki strzeleckie. W przypadku Kęt można zaznaczyć zasadniczo udział 2 baterii 416 pułku artylerii plot. z dywizji Bolbata. Pułk ten był wyposażony m.in. w armaty przeciwpancerne 37 mm. Jeżeli uznać, że liczba od 2 do 8 armat i dwa plutony zaopatrzenia są wystarczające, żeby uznać kogoś za wyzwoliciela, to można dalej utrzymywać, że Kęty wyzwolił płk. Bolbat.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Być może było jednak tak, że w Kętach jako mieście o charakterze przyfrontowym na ponad dwa tygodnie stacjonowały dłużej jakieś pododdziały z dywizji Perykopskiej, które nie brały bezpośredniego udziału w walkach o Bielsko i pułkownik zapadł we wdzięcznej pamięci mieszkańców oraz nowo kreowanych władz lub też te władze, szukając jakiegoś bohatera Armii Czerwonej dla swojego miasta w latach późniejszych, skierowane zostały właśnie do Bolbata?</span></p><p><span style="font-size: medium;">Można stwierdzić, że rzeczywiście postać pułkownika cieszyła się wielką popularnością. Jest on honorowym obywatelem m.in.: Jasła, Nowego Sącza, Bielska-Białej, Oświęcimia. Zasadniczo, jedynie w odniesieniu do miejscowości Strumień można stwierdzić, że dywizja Perykopska odznaczyła się w walkach, bowiem obroniła miasto przed silnym kontratakiem niemieckim. Od 12 lutego, kiedy to Armia Czerwona zdobyła Bielsko, Kęty mogły organizować się w warunkach względnego spokoju, ale i stawiać czoła nowym problemom, które były nie tylko konsekwencją wojny i okupacji, ale przede wszystkim nowej „ludowej” rzeczywistości.</span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-size: medium;">Marcin Dziubek</span></p><p><br /></p><p><i>Niniejszy tekst powstał w oparciu o oryginalne fragmenty raportów 38 Armii z IV Frontu Ukraińskiego, które udostępnił Pan Janusz Wróbel oraz zasobów archiwalnych Archiwum Państwowego w Katowicach oddział w Oświęcimiu, Archiwum Parafialnego w Bielanach, zbiorów Towarzystwa Miłośników Bielan.</i></p><div>Artykuł ukazał się w "Almanachu kęckim" nr XVIII, 2014, Kęty 2015.</div>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-48389022741011103462021-01-05T16:52:00.004+01:002021-01-05T16:52:55.644+01:00Kęty w „Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”<p><span style="font-size: medium;"> <br />„Dobrze zabudowane i schludne miasto...” – taką informację o Kętach znajdziemy w „Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” z 1883 r. Wpis dotyczący naszego miasta jest swoistą podróżą przez historię, choć trzeba przyznać, że bardziej współczesne badania zweryfikowały niektóre z przedstawionych tu faktów. Niemniej hasło „Kęty” w owym słowniku jest warte poznania, dlatego tutaj je przytaczamy:</span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaZ4UCxyLS7-zwSeiRiptPIHF_kcai4g4qB37GUFcHWyDmel5Mk5Qlnb1UrQqEXTOYF6REUZPFwB3YB80mpunu3PQVtNMQYuQd6QpuWtIKohZnADkvurWeVEXpyLockEbMv1YlZPAWr0w/s1412/0003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1412" data-original-width="1000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaZ4UCxyLS7-zwSeiRiptPIHF_kcai4g4qB37GUFcHWyDmel5Mk5Qlnb1UrQqEXTOYF6REUZPFwB3YB80mpunu3PQVtNMQYuQd6QpuWtIKohZnADkvurWeVEXpyLockEbMv1YlZPAWr0w/w284-h400/0003.jpg" width="284" /></a></div><p></p><p><span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><i><span style="font-size: medium;">Kęty (z Podlesiem i Kątskiemi górami), miasto w pow. Bialskim, sławne wydaniem na świat ś. Jana z Kęt czyli Kantego, leży w podgórskiej równince na prawym brzegu Soły, 277 m. n. p. m., niejako w kącie między górami, od czego swą nazwę wywodzi. Tutaj łączą się gościńce prowadzące z Podgórza pod Krakowem i z Oświęcima do Białej, będące dwoma ramionami gościńca wiedeńskiego. Dobrze zabudowane i schludne miasto ma podług spisu ludności z 1881 r. 4925 mieszkańcow, między nimi 10 protestantów i 495 izraelitów. W r. 1871 było 4365 rzym. Kat., 13 prot., 66 izr., razem 4464 mieszk. Stosunkowo do innych miast galicyjski mały procent ludności wyznania mojżeszowego pochodzi ztąd, że było wolno osiedlać się tutaj żydom; obecnie ten procent nadzwyczaj szybko wzrasta; Miasto ma powierzchni 2172 hektar. 68 arów i posiada 270102 zł. wa. majątku; dochód roczny wynosi 22553 zł wa. Z tego dochodu utrzymuje miasto 9 urzędników, 16 osób służby i szkoły. Prócz kościoła parafialnego murowanego, wzniesionego w czasie założenia miasta, ale po pożarze 1655 r. zupełnie przebudowanego, znajduje się tu murowany kościół św. Jana Kantego fundacyi Sykstusa Lubomirskiego wojskiego krak. Z r. 1648, i klasztor oo. Reformatów założony przez Jędrzeja Żydowskiego w r. 1700. K. są siedzibą sądu powiatowego (okrąg 26654 dusz) i dwóch lekarzy, mają aptekę, szpital na 24 ubogich, istniejący od niepamiętnych czasów, zostający pod nadzorem gminy, czteroklasową szkołę męską i czteroklasową żeńską. W K. znajdują się fabryki płótna, sukna, garbarnie i warsztaty garncarskie, a ludność okoliczna odznacza się zręcznością w koszeniu zboża „na grabki” i za tym zarobkiem odbywa corocznie dalekie podróże sięgające aż po Warszawę. W skutek rozpowszechniania się na Szlązku parowych maszyn płóciennych i sukienniczych podupadł u przemysł, niemogąc wytrzymać konkurencyi i dla tego ludność zwraca się teraz więcej do uprawy roli. Jarmarków 15 na rok i targ co poniedziałek, głównym przedmiotem handlu są wyroby miejscowe. Większa pos. jest własnością gminy, wynosi 111 m. roli, 175 m. pastwisk i 753 m. lasu; pos. mniejsza 2100 m. roli, 86 m. łąk, 154 m. pastw. i 124 m. lasu. Według Długosza Liber. Benef. Dioec. Crac. miał Kęty założyć i kościół wybudować ks. oświęcimski Meslaus w r. 1200, zapewne Mieczysław syn Władysława II, zmarły 1211 r., który dobrowolną ugodę te kraje od Kazimierza ks. krak. Otrzymał (por. M. Boniecki, Książęta szląscy 1, 27); to jednak nie jest prawdopodobne, gdyż byłoby wspomniane w późniejszych nadaniach; według dokumentu Władysława ks. opolskiego z 1277 r. kupił wójtostwo w K. (de Cant) niejaki Arnold z braćmi od Brunowa i za zezwoleniem księcia zamienił tę wieś na miasto, które nazwał Libenwerde (Miłocin). Książę w tym dyplomie powiada: nadajemy Arnoldowi i braciom jego wszystko co do tego wójtostwa należy; prócz tego będą mieć 60 tamże znajdujących się łanów, 6 łan wolnych od opłaty czynszów, w gruntach swoich urządzą tyle stawów i młynów ile im się podobać będzie bez żadnej opłaty, będą pobierali trzeci denar od spraw osądzonych, wszystkie zaś sprawy mają się sądzić jure lemberensi, tj. tem prawem, jakie miało miasto Löwenberg na Szląsku. Mieszczanie po wyjściu wolności mieli płacić z łanu po grzywnie srebrai 2 miary pszenicy, żyta i owsa. Pra i przywileje miasta potwierdzali i rozszerzali tak książęta szląscy jak i później królowie polscy. W 1391 r. zmienił ks. oświęcimski Jan prawo lewenberskie na niemieckie, jakiem się rządzi stolica Oszwijaczim”, wyznaczył pastwiska, pozwolił przewozić wszystkie towary bez opłaty cła i nadał miastu opłaty łanowego (mensuales denarios vulgariter Tischeller) i od dobywania soli (de salis sectoribus, vulgariter Salczheeweren) za co mieli naprawiać drogi i mosty. Te przywileje potwierdził Kazimierz Jagiellończyk w 1454 r. W przywileju napotykamy nazwę miasta Libenswerde alias Canthy. W tym czasie toczył się we wszystkich miastach polskich spór między ludnością niemiecką i polską; musiało to być i w Kętach i zakończyć na korzyść żywiołu polskiego, gdyż nazwa Libenswerde ustępuje dzisiejszej nazwie, która jednak niema ustalonej pisowni, piszą bowiem Canthy, Kanthy i Kenthy. Gdy w początku XVI w. wynikną spór między Oświęcimem i Kętami o handel solą, rozstrzygnął Zygmunt I spór w r. 1510 w ten sposób, że dozwolił mieszczanom z Kęt kupować sól tak z Oświęcima jako i z żup krakowskich, byle brali ją w okruchach a nie bałwanach; w 1519 r. ustanowił trzy jarmarki i targi tygodniowe w soboty, uwalniając kupców od ceł, mostowego i innych opłat. Lustracya z r. 1564 wymienia, że mieszczanie płacą z domów 34 zł. 34 groszy i 3 zł. 40 gr. kolendy za używanie lasu 6 małdrów owsa. Stefan Batory potwierdził przywileje miasta w 1579 r. W tym czasie wzrosło miasto, bo lustracya z 1660 wymienia cechy sukienników, tkaczów, piekarzy, krawców, rzeźników i szewców. Mieszczanie byli obowiązani dawać na pospolite ruszenie wóz i pięciu dobrze ubranych hajduków a nadto płacili 490 zł. rozmaitych podatków, najwięcej browarnego i gorzałczanego i za robienie miodu. W r. 1655 zostały K. zajęte przez Szwedów i spalone. Podnosiły się powoli, sześć lat potrzeba było na odbudowanie fary. Orynacya magistratu z r. 1766 powiada: „zważając szczupłość cechu kowalskiego y niewielkie jego zgromadzenie, podług praktyki miasta Krakowa niżej wyrażonych rzemieślników t. i. rymarzy, siodlarzy, nożowników, bednarzów, tokarzy, blacharzy, ćwiekarzy, stelmachów, sieciarzy y tych co żelazem i oczką kupczą do cechu kowalskiego przydajemy, przyłączamy do ordynacyi ich, iak się rządzić, zachować y sprawiać podług obligacyi swojej każdy powinien będzie przypuszczamy, y aby każdy rzemieślnika iaka mu służy pozwalamy. Jeżeliby zaś wyżey wyrażeni rzemieślnicy lub który z nich zgromadzenie albo kongregacyą swoią osobliwą mieć chcieli, tedy za ustanowieniem nowey ordynacyi salva na potym wydania rekwirującym nowego zgromadzenia, zostawia się i ostrzega”. W tej ordynacyi nie byli objęci piekarze, dla tego otrzymali od króla Stanisława Augusta w 1767 r. ustawę, przyczem tamta ordynacya zostałła potwierdzoną (Baliński Star. Pol. II, 249-253). Do r. 1772 należały Kęty do starostwa zatorskiego. Jak na wszystkie miasta Galicyi zachodniej, tak samo na Kęty musiały w tych stronach staczane walki w czasie konfederacyi barskiej wpłynąć niekorzystnie i zmniejszyć liczbę mieszkańców. Rząd austryacki zniósł w 1786 kościoły: 1) Bożego Ciała zbudowany przed r 1529; 2) św. Krzyża zbud. Przed 1529, 3) WW. Świętych z r. 1622, a w 1796 oddał gminie nadzór nad kościołem św. Jana. Św. Jan urodził się w Kętach w r. 1389, był proboszczem w Olkuszu, następnie doktorem teologii i profesorem w uniwersytecie jagiellońskim; zmarł 24 grudnia 1473 w Krakowie i został pochowany w kościele św. Anny; 2 lut. 1767 r., po przeprowadzeniu staraniem akademii krak. nadzwyczaj kosztowanego procesu kanonizacyjnego, został policzony w poczet świętych, a rekikwie złożono w ołtarzu bocznym tegoż kościoła. K. prowadziły z Krakowem długi i kosztowny proces o zwłoki św. Jana, które wreszcie Krakowowi przyznano. Podobnie jak uniwersytet krakowski czci pamięć świętego profesora zachowaniem w gmachu bibliotecznym pokoiku i kapliczki w których swe bogobojne życie pędził, tak samo K. uczciły pamięć ziomka postawieniem na rynku kamiennego posągu, który w 1851 biskup tarnowski ks. A. Pukalski poświęcił. Parafia należała dawniej do dyec. krakowskiej i miała filią w Bielanach, Czańcu aż do r. 1660 i w Bulowicach do 1817; następnie do dyec. tarnowskiej dek. oświęcimskiego, teraz znowu do dyec. krakowskiej. Są tu najdawniejsze organy wyrobu krajowego w Polsce, bo napis starodawny na nich dowodzi, że były one zrobione w r. 1381 orzez Jana Wanca z Żywca. O prawach i korzyściach nadanych r. 1391, ob. Dodat. do Gaz. lwow. 1853, str. 156; o prawach z r. 1548 tamże, 1855, nr. 19. Obacz także „Listy z podróży archeolog. po Galicyi p. Łepkowskiego.” Dodat. do Gaz. lwow. 1857, nr. 35 i 36. W K. urodził się Ambroży Grabowski.</span></i></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;">*Pisownia oryginalna</span></p><p><span style="font-size: medium;">„Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” pod red. F. Sulimierskiego, B. Chlebowskiego, W. Walewskiego, Tom IV, Warszawa 1883.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Link do oryginalnego wydania: http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_IV/3</span></p><div><span style="font-size: medium;">ŁG</span></div>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-29265116838596830852020-12-22T10:29:00.001+01:002020-12-22T10:29:23.718+01:00Szopka w Kętach. Ze wspomnień Ambrożego Grabowskiego<blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px; text-align: left;"><p></p></blockquote><p></p><p style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">Pandemia koronawirusa sprawia, że te święta będę inne niż wszystkie. Wielu z nas spędzi je zapewne w węższym niż zwykle rodzinnym gronie, nie wiadomo, czy spotkamy kolędników. Dlatego w tym trudnym okresie wracamy do „Wspomnień” Ambrożego Grabowskiego i przytaczamy fragment dotyczący szopki w Kętach. </span></p><p></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh48CmGGS4SoyCAvqvuKWDri2DFtpkJy5IKJX5LdjbHiQaFn-DKMEvg0riJBnJVNBIaAGXIgEVJbncEuzmgNmBfhltVGAL6bplwIlWbV2mzkVne4dsife_OVnVqfKCxRorTTNYlRciwc5I/s1084/ilustracja.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1084" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh48CmGGS4SoyCAvqvuKWDri2DFtpkJy5IKJX5LdjbHiQaFn-DKMEvg0riJBnJVNBIaAGXIgEVJbncEuzmgNmBfhltVGAL6bplwIlWbV2mzkVne4dsife_OVnVqfKCxRorTTNYlRciwc5I/w295-h320/ilustracja.jpg" width="295" /></a></div><p></p><span><a name='more'></a></span><p><br /></p><p><b><i><span style="font-size: medium;">Szopka w Kentach.</span></i></b></p><p><i><span style="font-size: medium;">Coraz więcej nikną dawne zwyczaje lub się przekształcają. Z okazyi szopki, którą wprawdzie jeszcze i teraz obnoszą po domach dla zabawy małych dzieci (a dawniej bawili się nią i nasi ojcowie), wspomnę tu cokolwiek o dawnej szopce w Kentach, bo teraz w tym wieku postępu dawna szopka zamienia się na mały przenośny teatr, i traci swój pobożno-sielski charakter; w tej szopce już się pokazują dekoracye, kortyna i t. p., a widowisko dzieli się na akty i t. d.</span></i></p><p><i><span style="font-size: medium;">W dawnej szopce nie obaczyłeś tylko te działające figurki, mówiące, śpiewające i tańcujące: krakowiak i Kasia, góral i góralka, żyd i żydówka, król Herod, śmierć, czart, a na końcu dziad z woreczkiem.</span></i></p><p><i><span style="font-size: medium;">W dzisiejszej do dawnych aktorów przybył już szlachcic, ułan polski, kozak, a czasem i grenadyer moskiewski oraz żona Heroda w guście teraźniejszej sentymentalnej elegantki. Wszystkie te figury prowadzą dyalog wierszem, szlachcic i ułan śpiewają arye teatralne, a wszystko to zmięszane z sobą bez sensu. Gdy więc wszystko ulega przemianie, przeto i dawna szopka nie mogła w kształcie swym pozostać i uległa wpływowi czasu; a nawet i samo opowiedzenie chłopca występuje pod firmą, który szopkę zapowiada jako: „szopka z teatrem”.</span></i></p><p><i><span style="font-size: medium;">Dla dzieci moich zostawię dla zabawy ten zapis. W dziecinnym wieku w Kentach i ja odgrywałem czynną rolę przy szopce. Brat odemnie starszy, Wincenty, posiadał wielką naśladowniczą zdolność i co obaczył, zrobić potrafił. Ten kosztem i pomysłem swym zrobił wielką i kształtną szopkę z Józefem, Maryą i Dzieciątkiem Jezus i t. d. Dorwał się jakiegoś starego dyalogu wierszem i tego oraz śpiewek stosownych (kolend) wyuczył aktorów do szopki. Tę szopkę od dnia Trzech Króli zamawiali naprzód do swych domów mieszczanie Kent, a widowisko jej w tym się odbywało porządku: Najprzód wieczorem silny parobczak wnosił do mieszkania szopkę i ustawiał ją na stole. Czterech pasterzy w góralskich pożyczonych ubiorach, pomiędzy którymi znajdował się i dorosły najstarszy brat Kajetan, kładło się w izbie na ziemi i udawało śpiących. Przybywał anioł (sam przedsiębiorca szopki), ubrany w białą koszulę, przepasany wstęgami i z przyprawnemi papierowemi skrzydłami i śpiewem: Gloria in excelsis Deo budził pasterzów i do Betleem iść kazał. Pasterze, powstawszy z ziemi, naradzali się, jakie poniosą dary, a wziąwszy ten koszyk, ów faseczkę, garczek i t. d. obeszli zizbę kilka razy dokoła, stanęli przy szopce z Betleem, tam oddali pokłony i dary, a nakoniec śpiewali i tańcowali przy odgłosie lichych skrzypców. Anioł przychodził i zalecał pasterzom, aby odeszli, gdy przybywają królowie. Z drugiej izby wychodzą Trzej Królowie, t.j. siostra nasza Katarzyna, przebrana za króla murzyńskiego, z uczernioną twarzą i rękami, w stroju, jaki można wykoncypować. Drugim królem byłem ja, w wypłowiałym, starym, czerwonym czy ceglastym kontuszu, który, jako długi na mnie małego, zawiniony był w pasie. Karabela niemal pod samą szyją uwiązana, pas, broda z bawełny i korona ze złotego papieru dopełniały królewskiego ubioru. Wchodził i trzeci król, również pociesznie ubrany. Złożyliśmy u szopki dary, mirrę, złoto i kadzidło w papierowych pudełkach, a po stosownych przemowach do nowonarodzonego Chrystusa, Józefa i Maryi, nastąpiła kolenda przez wszystkich śpiewana, w której się mieściły życzenia dla gospodarza i jego rodziny i t. d. – a w końcu anioł odbierał od tychże małe honoraryum (kilka grajcarów) i szopka udawała się w tym samym porządku do innego domu, otoczona zgrają dzieci, którym tylko za szczególnym względem i to niewielkiej liczbie górale wstępu pozwalali, a resztę wypychali za drzwi.</span></i></p><p><i><span style="font-size: medium;">Szkoda i mocno żałuję, że nic nie zatrzymałem w pamięci z tych deklamyj, które dzisiaj z taką przyjemnością odczytywałbym jako miłe przypomnienie z wieku dzieciństwa mego (II).</span></i></p><p><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></p><p><span style="font-size: medium;">* Pisownia oryginalna</span></p><div><br /></div>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-66975037002384917342020-10-28T16:23:00.003+01:002020-10-28T16:23:54.676+01:00Śladem kęckiego neogotyku - z wizytą u Klarysek od Wieczystej Adoracji<p> <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizirHt82gDdBpH8V47Td_4Y_h6ZGdD6NjtRkI-EJhRd6b35HE9kvhaYMDXaqB18ZwXdd88tpbl-GmYWxvVT09wpdEwVx717llF1AhVdI26Ya82URfgRkFwmYNy2LHuYys52D0Y2vODQQk/s1697/H+1569.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1110" data-original-width="1697" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizirHt82gDdBpH8V47Td_4Y_h6ZGdD6NjtRkI-EJhRd6b35HE9kvhaYMDXaqB18ZwXdd88tpbl-GmYWxvVT09wpdEwVx717llF1AhVdI26Ya82URfgRkFwmYNy2LHuYys52D0Y2vODQQk/s320/H+1569.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Pocztówka z widokiem na ul. Kościuszki i klasztor Sióstr Franciszkanek,<br />okres międzywojenny. Sygn. MK/H/1569</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr></tbody></table></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">9 czerwca 1880 r. ks. bp Albin
Dunajewski wyraził zgodę na osiedlenie się sióstr kapucynek w Kętach. Był to
drugi klasztor sióstr na ziemiach polskich, macierzysty właśnie zmagał się z
niechęcią władz rosyjskich. Jeszcze w listopadzie tego samego roku hr. Jadwiga
Husarzewska, kanoniczka sabaudzka nabyła parcelę od p. Heleny Jasińskiej o
powierzchni pół morga. Na działce ulokowanej na obrzeżach miasta, w cichej i
spokojnej okolicy, znajdował się budynek starej poczty z przyległym do niej
małym domkiem.<span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">W 1881 r. rozpoczęto prace
budowlane według projektu inż. B. Margowskiego z Poznania. Rozbudowano i
wyremontowano istniejące już zabudowania, równocześnie dobudowując prostopadle
do nich nowe parterowe skrzydło. Nadzór nad budową podczas nieobecności Matki
Łempickiej, kwestującej na Żmudzi, w Królestwie Polskim i Wielkim Księstwie
Poznańskim sprawował gwardian klasztoru reformatów o. Jacek Deszczułka. 13
lipca 1885 r. zmartwychwstaniec o. Piotr Semenenko dokonał poświęcenia i
wmurowania kamienia węgielnego pod budowę kościoła. 13 grudnia 1892 r. kęcki
proboszcz ks. Maciej Warmuz odprawił w nim pierwszą Mszę Świętą, natomiast 10
września 1893 r. ks. kard. Albin Dunajewski dokonał konsekracji kościoła
nadając mu wezwanie Trójcy Przenajświętszej. Duchową opiekę nad siostrami i
kościołem sprawował kapucyn o. Honorat Koźmiński, to według jego wskazówek
wykonano wyposażenie kościoła.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">W 1890 r. przyjechał do Kęt
Stanisław Jarząbek, snycerz z Podhala. Został polecony Matce Łempickiej przez
Karolinę Naglik, właścicielkę kęckiego młyna i tartaku, która poznała go
prawdopodobnie podczas sprowadzania drewna z Nowego Targu. To właśnie jemu
polecono zająć się wystrojem nowo wybudowanego kościoła. W latach 1890-1893 z
pod jego ręki wyszły ołtarz główny i dwa boczne, ambona, balaski oddzielająca
prezbiterium od nawy głównej, ozdobny żyrandol, rzeźby św. Franciszka, św. Jana
Kantego, św. Józefa, św. Klary oraz krucyfiks. Wyposażenie w znacznej części
wykonane jest z drewna pokrytego ciemną bejcą, co stanowi doskonały kontrast
dla jasnych, pozostawionych w kolorze naturalnego drewna figur umieszczonych w
ołtarzach. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjejPj8pcgsQGo92-qmXOdBWsnNWbSCl05ilajGKKm04VixCopzAP9_tkbPHd5hQHta2dIfwkMYwZBmUL3PoWKWBMdZ3L_WUmj9KwjXoA6aq2mmU8ySnVIxEehMSDgU7aOVRvhReq4ygg8/s1661/H+4290a.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1047" data-original-width="1661" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjejPj8pcgsQGo92-qmXOdBWsnNWbSCl05ilajGKKm04VixCopzAP9_tkbPHd5hQHta2dIfwkMYwZBmUL3PoWKWBMdZ3L_WUmj9KwjXoA6aq2mmU8ySnVIxEehMSDgU7aOVRvhReq4ygg8/s320/H+4290a.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Karta pocztowa z widokiem na klasztor Kapucynek,ok. 1908 r.<br /> Sygn. MAKK/H/4290<br /></td></tr></tbody></table><br />W 1907 r. z powodu groźby kasaty
postanowiono połączyć kęckie kapucynki ze Zgromadzeniem Sióstr Franciszkanek Najświętszego
Sakramentu wywodzącym się z Francji, a osiadłym od 1873 r. we Lwowie. Sytuacja
ta wymusiła dostosowanie istniejącej zabudowy do wieczystej adoracji, wyburzono
więc ścianę za ołtarzem głównym, w centralnej części ustawiono tron
eucharystyczny, a od strony południowej dobudowano Kaplicę Męki Pańskiej.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Sam kościół został wybudowany na
planie prostokąta w stylu neogotyckim, takie otrzymał również wyposażenie. Dwuspadowy
dach w 1992 r. częściowo pokryto miedzianą blachą. W pierwszym momencie naszą
uwagę przykuwają ostrołukowe okna oraz portal, a także gotycka sygnaturka o
bogatej ornamentyce. Fasadę kościoła wkomponowano w południowo-wschodni
narożnik zabudowań klasztornych. Od frontu połączono ją z bryłą skrzydła
klasztornego. Wejście do kościoła wyznacza wysunięta kruchta, przykryta
dwuspadowym daszkiem. Powyżej znajduje się wysoki uskokowy szczyt, na którym
umieszczono krzyż.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Kościół Trójcy Przenajświętszej
jest budowlą jednonawową, czyli tzw. salową. Jego wnętrze podzielone jest na
trzy przęsła przez przyścienne kolumny w stylu korynckim. Usytuowane na nich
łukowato wygięte imposty podtrzymują drewniany podwieszony sufit nawiązujący w
stylu do bazylik rzymskich. Drewniane kasetony tworzą przełamany i wywyższony w
środkowej części strop, ozdobiony przy kolumnach łukami w formie trójliści.
Jeden z nich stwarza iluzoryczny łuk tęczy między nawą główną a chórem zakonnym
przeznaczonym dla sióstr klauzurowych. Połączenie detali gotyckich (m. in.
ostrołukowych okien, stylizowanej snycerki) oraz elementów architektury
starożytnej (korynckich kolumn, kasetonowego stropu) decyduje o eklektycznym
wystroju kościoła.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8I4RFvZj3gpxPNuBttwai_0bktd07EF48HydtMIvjQplFZWs8nsbb3ZvXvsVwPyevNwF6pcKNfq50oLByqnuP-j82yBLeC8OgmhnphN1xzEXL7J3-qx9PtHm_-R0QkxhjkM5TlCCCAW4/s894/Klasztor+wyprostowany.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="585" data-original-width="894" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8I4RFvZj3gpxPNuBttwai_0bktd07EF48HydtMIvjQplFZWs8nsbb3ZvXvsVwPyevNwF6pcKNfq50oLByqnuP-j82yBLeC8OgmhnphN1xzEXL7J3-qx9PtHm_-R0QkxhjkM5TlCCCAW4/s320/Klasztor+wyprostowany.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Fragment pocztówki z 1898 r. ukazujący kościół i zabudowania klasztorne.<br /> Sygn MAKK/H/4279<br /></td></tr></tbody></table><br />Patrząc na zabudowania od wschodniej
strony (od ul. Kościuszki) widzimy bryłę kościoła z kaplicą Męki Pańskiej po
lewej stronie scaloną z prawej strony z dwukondygnacyjnym, jednopiętrowym
skrzydłem klasztornym. Skrzydło to, pierwotnie parterowe, zostało nadbudowane w
1949 r. aby poprawić warunki bytowe i funkcjonalność klasztoru. Oba budynki
zdobi od południa i wschodu profilowany, arkadowy gzyms z motywem ostrołuku.
Poza tym okna klasztoru są dekorowane przez jasne obramienia odcinające się na
ciemniejszej elewacji. Od północnej strony (od ul. Hutnika), w prostopadły
sposób dobudowano drugie skrzydło. Całość terenu, z klasztornym ogrodem od
strony północnej, zachodniej i południowej otacza wysoki mur. Za murem na lewo
od kaplicy Męki Pańskiej znajduje się niewielki dziedziniec dostępny dla
wiernych, odnowiony w 2019 r. Na środku ustawiono figurę Matki Bożej
Fatimskiej. Od zachodniej strony patio zamyka neogotycki budynek z cegły,
przeznaczony na mieszkanie dla kapelana sióstr, wzniesiony w latach 30. XX w. z
funduszów ks. dra Jana Kantego Tobiasiewicza.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> </p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">Paula Wojewodzic</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Bibliografia:</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">s. M. Maksymiliana Stachura OCPA,
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji
– historia i znaczenie dla społeczności kęckiej</i>, w: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kęckie sacrum</i>, Kety 2008</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">S. Sułecki, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Życie religijne w Kętach w okresie niewoli narodowej</i>, w: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Kęty. Blaski i cienie miasta w minionych
wiekach. Monografia historyczna</i>, t. 2, s. 202-261</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="https://kety.klaryski.org/historia/79-historia-naszego-domu%20z%20dn.%2021.10.2020"><span style="color: black; mso-themecolor: text1; text-decoration: none; text-underline: none;">https://kety.klaryski.org/historia/79-historia-naszego-domu z dn.
21.10.2020</span></a><span class="MsoHyperlink"><span style="color: black; mso-themecolor: text1; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="http://muzeum.kety.pl/strona_old/zabytki-ket/klaryski/"><span style="color: black; mso-themecolor: text1; text-decoration: none; text-underline: none;">http://muzeum.kety.pl/strona_old/zabytki-ket/klaryski/</span></a><span style="color: black; mso-themecolor: text1;"> z dn. 21.10.2020</span></p>
<p class="MsoNormal"><a href="http://muzeumkety.blogspot.com/2017/07/kartka-z-kalendarium-od-kapucynek-do.html"><span style="color: black; mso-themecolor: text1; text-decoration: none; text-underline: none;">http://muzeumkety.blogspot.com/2017/07/kartka-z-kalendarium-od-kapucynek-do.html</span></a><span class="MsoHyperlink"><span style="color: black; mso-themecolor: text1; text-decoration: none; text-underline: none;"> z dn. 21.10.2020</span></span><span style="color: black; mso-themecolor: text1;"></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Paulina Chełmecka, "Ołtarz
boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2020,
źródło: <a href="https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-196">https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-196</a></p>
<br />Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-60315371402448618322020-10-21T12:38:00.000+02:002020-10-21T12:38:12.684+02:00Zbudowali dworzec kolejowy...<p style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgakfiagCjIR69cdsa3Xvbbf5lLgJM6LSUcmLtNSpoXF7njVpp8F1yWQeHf8lj6eIXHfWm477TQozUX4lOffY1UKC51_po3PlzAGDKZH0vTbPEhSAA862d6aVYujc-Ypl84domAf8ypp-o/s1698/H+3233.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1105" data-original-width="1698" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgakfiagCjIR69cdsa3Xvbbf5lLgJM6LSUcmLtNSpoXF7njVpp8F1yWQeHf8lj6eIXHfWm477TQozUX4lOffY1UKC51_po3PlzAGDKZH0vTbPEhSAA862d6aVYujc-Ypl84domAf8ypp-o/w320-h208/H+3233.jpg" width="320" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;"><br />Karta pocztowa „Pozdrowienia z Kęt” z ok. 1905 r. przedstawia budynek dworca kolejowego z peronem od strony południowej (od strony torów kolejowych). Pocztówka czarno-biała w układzie poziomym, sygn. MK/H/3233.</span></p><p><span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: medium;">Pod koniec lat 60. XIX w. mieszkańcy Wadowic rozpoczęli starania o wybudowanie linii kolejowej łączącej Kalwarię Zebrzydowską z Bielskiem. Do inwestycji przyłączyły się samorządy Kęt i Andrychowa. Budowa linii wchodzącej w skład austriackiej Kolei Miast Śląskich i Galicyjskich trwała trzy lata. Ruch pociągów na odnodze C.K. Uprzywilejowanej Kolei Północnej Cesarza Ferdynanda rozpoczął się w czerwcu 1888 r. </span></p><p><span style="font-size: medium;">Budynek dworca kolejowego w Kętach ma plan prostokąta i posiada dwa trakty czyli dwa rzędy pomieszczeń ułożonych w dwóch osiach. Jest budowlą dwukondygnacyjną, jednopiętrową, przykrytą dwuspadowym dachem ze ściętymi szczytami. Został wzniesiony z czerwonej cegły z jasnymi wykończeniami z tynku wokół okien i na gzymsach, nawiązując do francuskiej techniki<i> brique et pierre</i>. Styl, którym można go określić, to historyzm, ponieważ nawiązuje do wcześniejszych stylów w architekturze, a dokładniej, to styl józefiński.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Styl Józefiński zwany również barokiem józefińskim lub klasycyzmem józefińskim występował na terenie monarchii austriackiej od momentu panowania cesarza Józefa II (1765 – 1790) aż do połowy XIX w. Łączył w sobie elementy późnego baroku oraz klasycyzmu. Charakteryzował się prostotą, funkcjonalnością, stałym układem architektonicznym.</span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-size: large;">P.W.</span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;"><b>Bibliografia</b></span></p><p><span style="font-size: medium;">Chmiel F., <i>110 lat kolei żelaznej w Kętach</i>, w: „Kęczanin” nr 1(88) styczeń 1999, s.10</span></p><p><span style="font-size: medium;">Gieruszczak Ł., <i>Trąbka na kolejowy jubileusz</i>, w: „Kęczanin” nr 10(323) październik 2018, s. 27</span></p><p><span style="font-size: medium;">Porzuczek B.,<i> Mini przewodnik po stylach architektonicznych. Słownik pojęć i zarys historii architektury</i></span></p><p><span style="font-size: medium;">http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/architektura-i-urbanistyka-lublina-slowniczek/ z dn.8.10.2020</span></p><p><span style="font-size: medium;">Video blog „Architecture is good idea” Radosław Gajda & Natalia Szcześniak</span></p><div><br /></div>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-75744968267042714432020-10-09T09:51:00.000+02:002020-10-09T09:51:06.961+02:00 Kryminalne zagadki sprzed lat: sprawa Jakuba Mamicy z Bulowic<p><span style="font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxfq5rHnbbF4qAWVIuVPwyyFe0mCctYdQ5VxBnBIECW4hQ2G3T74n87JbnyXFi-4NCRolbLH0bNhJfbRDUigKyroYuQhAPnqaAiUc87W0UWUI3yMZZZsgiyxDT-tRv0cQSTSaKNVHrsn0/s1551/IMGP4157.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1551" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxfq5rHnbbF4qAWVIuVPwyyFe0mCctYdQ5VxBnBIECW4hQ2G3T74n87JbnyXFi-4NCRolbLH0bNhJfbRDUigKyroYuQhAPnqaAiUc87W0UWUI3yMZZZsgiyxDT-tRv0cQSTSaKNVHrsn0/w206-h320/IMGP4157.JPG" title="Akta sprawy Jakuba Mamicy - wyrok" width="206" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><br />Wielkie zbrodnie, afery i mniejsze występki od zarania rozgrzewały opinię publiczną. Informacje o mordercach, stręczycielach, oszustach i ofiarach zawsze trafiały na pierwsze strony gazet. Widać to także na naszym „podwórku” – wszak jedną z najpoczytniejszych rubryk „Kęczanina” do dziś pozostaje Kronika Policyjna. Z jednej strony potępiamy wyrządzone zło, domagając się sprawiedliwości, z drugiej – trudno nie przyznać, że jest coś fascynującego w podążaniu tropem sensacji, rozwikływaniu zagadek.</span><p></p><p><span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: medium;">W latach 30. XX wieku obywatele Rzeczpospolitej żyli procesem Rity Gorgonowej, skazanej za zabójstwo córki lwowskiego architekta. W gazetach z tego okresu można odnaleźć mnóstwo spraw kryminalnych, do których dochodziło także w Kętach i okolicy. W tych niechlubnych rubrykach sporo informacji dotyczy mieszkańców Bulowic (dodam, że piszę tekst o lekkim zabarwieniu humorystycznym jako rodowity „bulowianin”). <i>20-letni Jan Łysek z Bulowic </i>– donosi „Gazeta Kartuska” z 10 września 1938 roku –<i> wywołał po pijanemu awanturę z rodzicami. Gdy starał się go uspokoić brat-bliźniak, awanturnik dobył noża i potężnym ciosem przebył mu tętnicę.</i> „Czas” z 2 marca 1939 roku informował o zabójstwie trzymiesięcznego niemowlęcia Katarzyny Wieczorkiewicz, „Górnoślązak” z 12 kwietnia 1932 roku o zwłokach kobiety znalezionych w zagrodzie Antoniego Surmy. Nie brakowało także oszustów. W kwietniu 1933 roku bielska policja aresztowała S. Babiocha z Bulowic, który <i>usiłował puszczać w obieg fałszywe 1-złotówki</i>. Nieco wcześniej gazety rozpisywały się na temat Zofii Konior, która zatrudniała się na służbę pod innymi nazwiskami i okradała bogatszych mieszczan czy właścicieli majątków ziemskich („Gazeta Robotnicza” z 15 stycznia 1924 roku).</span></p><p><span style="font-size: medium;">Na sprawę Jakuba Mamicy [w aktach <i>Jakóba Mamicy</i> – pisownia uwspółcześniona przez autora], prowadzoną przez żandarmerię c.k. w Kętach od 1909 roku, natknąłem się przypadkiem, przeszukując materiały w bielskim oddziale Archiwum Państwowego. Urodzonemu w 1879 roku w Bulowicach Mamicy postawiono zarzut – jakbyśmy to dziś powiedzieli – utworzenia nielegalnej agencji pracy. Takie wykroczenia w owych czasach nie należały do rzadkości. Ale po kolei...</span></p><p><span style="font-size: medium;">W XIX wieku gospody cechowe, które dotąd stanowiły modelowy przykład pośrednictwa pracy, zaczęły tracić na znaczeniu. W ich miejscu zaczęły powstawać przemysłowe biura pośrednictwa pracy, prowadzone przez osoby prywatne – raczej dla powiększania ich własnego kapitału niż niesienia pomocy bezrobotnym. Instytucje te miały funkcjonować na określonych zasadach, według wcześniej wydanych zezwoleń i podlegać kontroli władz państwowych. Szybko jednak okazało, że większość agentów działa bez koncesji (z kontroli przeprowadzonej w 1910 roku w Krakowie przez tamtejszą Izbę Przemysłową-Handlową na 37 takich instytucji aż 24 nie posiadały odpowiednich uprawnień).</span></p><p><span style="font-size: medium;">Osoby nielegalnie organizujące pracę dla innych nazywano stręczycielami. Jak pisał w 1911 roku Zygmunt Gargas, <i>ci stręczyciele dzielili się na dwie kategorye zasadnicze. Jedną stanowiły sklepikarki, trafikantki, i.t.p. osoby, które tylko przy sposobności zajmowały się stręczeniem pracy, dostarczając przytem pracy lub służby niższej kategoryi, zajmując się w szczególności między innemi stręczeniem mamek.</i> [...] <i>O wiele trudniejsza i bardziej różnorodna jest natomiast kategorya zawodowych pokątnych pośredników.</i> [...] <i>Pośrednicy ci to przeważnie ludzie biedni, którzy w razie przechwytania ich przez władze bezpieczeństwa publicznego na gorącym uczynku, istotnie tylko z trudem mogą uiścić choćby niewielką grzywnę pieniężną.</i> [...] N<i>ie cofają się oni przed żadnymi środkami, by klientelę swą jaknajbardziej rozszerzyć i w ten sposób większe pozyskać dochody.</i></span></p><p><span style="font-size: medium;">Gargas przypisałby Jakubowi Mamicy zdecydowanie drugą, poważniejszą kategorię. Ujęty przez kęckich żandarmów zeznawał, że jako robotnik rolny bez perspektyw w rodzinnych stronach od kilkunastu lat wyjeżdża do pracy w Prusach i Saksonii. I „pomaga” w zdobyciu pracy tam innym.</span></p><p><span style="font-size: medium;">„Pomoc” w tym przypadku jest różnie rozumiana. W zawiadomieniu do Starostwa Powiatowego w Białej, pada kilka nazwisk – głównie kobiet z Krzeszowa czy Kocierza, którym Jakub miał „zorganizować” pracę w majątku ziemskim w okolicach Wrocławia. Za każdym razem przedstawiał się jako osoba szanowana, mająca wszystkie potrzebne pozwolenia. Za pomoc od przyszłych „ofiar” pobierał dwie marki. Według doniesienia pokrzywdzonych trudnił się lichwą. Najbardziej dramatyczne losy spotkały jednak kobiety, które według oskarżeń miały zostać zmuszane do prostytucji.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Tym oskarżeniom Jakub stanowczo zaprzeczał. 19 lutego 1909 roku przed przedstawicielami posterunku żandarmerii w Kętach tłumaczył: <i>Znam dobrze tamtejsze dwory i ich właścicieli. Jeżeli mnie kto się radzi, gdzieby się mógł na robotę udać, to takowemu dwory pruskie, potrzebujące tutejszych robotników, wskażę i rekomendacyjne listy do ich właścicieli wysyłam jako też i do tych, którzy roboty szukają.</i> [...] Z<i>a to że im robotę wyszukuję, nigdy żadnej należytości nie żądam, tylko na korespondencje ich rekomendowania. Jeżeli ktoś chce większą kwotę jak takowe korespondencje wynoszą, dobrowolnie, z własnej chęci ofiarował, tedy przyjmuję. Zresztą dodaję, że teraz do roboty nikogo nie nastręczam, a jak robotnik jeden i drugi sam pracuje, agencją się nie trudnię. </i></span></p><p><span style="font-size: medium;">Zeznania Jakuba okazały w lwiej części wyssane z palca. Władze weszły w posiadanie listów, jakie mieszkaniec Bulowic wysyłał razem z żoną w 1908 roku do swojego wspólnika, w celu „organizowania” pracy dla innych za granicą. Mamica okazał się winien zarzucanych mu czynów – przynajmniej tych dotyczących prowadzenia działalności pośrednictwa pracy bez koncesji. Na podstawie art. 132 ust. a Ustawy Przemysłowej wymierzono mu – stosunkowo niską – grzywnę: miał wpłacić 10 koron na fundusz rezerwowy powiatowej Kasy Chorych w Białej. Do tego otrzymał oczywiście <i>zakaz dalszego trudnienia się stręczenia służby i robotników</i>. Ówczesny naczelnik gminy Bulowice Józef Szpila nigdy tej kary jednak nie wyegzekwował. Nie mógł. Gdy wyrok zapadł, Jakub przebywał w Prusach. Szpila informował c .k. Starostwo w Białej, że ukarany Jakub Mamica pomimo dotychczasowego oczekiwania z Prus nie powrócił, a według zeznania jego żony już tej zimy nie powróci. Starostwo więc zwróciło się do kęckiego posterunku z poleceniem zbadania, czy pobyt Mamicy w Prusach jest tymczasowy. </span></p><p><span style="font-size: medium;">Jakub wrócił do Bulowic dopiero w marcu 1910 roku, ale jak pisał Józef Szpila, grzywna jest nieściągalna ponieważ Jakób Mamica nie posiada w gminie żadnego majątku. Stręczyciel z Bulowic został więc wezwany na posterunek, by zamiast grzywny spędzić... jeden (!) dzień w areszcie. Swój wyrok odsiedział dopiero 31 stycznia 1911 roku, niemal dwa lata po tym jak zapadł wyrok w tej sprawie! </span></p><p style="text-align: right;"><span style="font-size: medium;">Łukasz Gieruszczak</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4j8n8K3uTBwmIcq-VYrJDb-6eMed-zDxgX3eVW-qhQthhkTf-q0daMp-BxIdrOqUABQro7jj7AMHbnb4Yvmdr2OmcPUzMpOF6SdiGkW_ycCWH4N_2G8Dm8WwaM-RYtkRQDbjy2tiZidY/s1083/IMGP4121.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1083" data-original-width="1000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4j8n8K3uTBwmIcq-VYrJDb-6eMed-zDxgX3eVW-qhQthhkTf-q0daMp-BxIdrOqUABQro7jj7AMHbnb4Yvmdr2OmcPUzMpOF6SdiGkW_ycCWH4N_2G8Dm8WwaM-RYtkRQDbjy2tiZidY/w369-h400/IMGP4121.JPG" width="369" /></a></div><br /><span style="font-size: medium;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: medium;"><b>Źródło archiwalne:</b></span></p><p><span style="font-size: medium;">Archiwum Państwowe w Katowicach – oddział w Bielsku-Białej, Akta Starostwa Powiatowego w Białej Krakowskiej, sygn. 13/689/175, s. 77-119.</span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;"><b>Czasopisma:</b></span></p><p><span style="font-size: medium;">„Czas” z 2 marca 1939 roku</span></p><p><span style="font-size: medium;">„Gazeta Cieszyńska” z 23 kwietnia 1933 roku</span></p><p><span style="font-size: medium;">„Gazeta Kartuska” z 10 września 1938 roku</span></p><p><span style="font-size: medium;">„Gazeta Robotnicza” z 15 stycznia 1924 roku</span></p><p><span style="font-size: medium;">„Górnoślązak” z 12 kwietnia 1932 roku</span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;"><b>Opracowania:</b></span></p><p><span style="font-size: medium;">Krzysztof Broński, <i>Rozwój pośrednictwa pracy w Galicji na przełomie XIX i XX w.</i>, Zeszyty naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie, nr 692 (2005), s. 5-20.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Zygmunt Gargas, <i>Publiczne pośrednictwo pracy w Galicyi</i>, Warszawa 1911.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Ryszard Tomczyk,<i> Prawo pracownicze w dobie industrializacji w Monarchii Habsburskiej</i>, Historia Slavorum Occidentis 1(10), s. 167-187</span></p><div><br /></div>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-91153494467171165052020-06-10T11:38:00.001+02:002020-06-10T11:38:44.246+02:00Boże Ciało<span style="font-size: large;">Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (w tradycji ludowej nazywana jest Bożym Ciałem) została ustanowiona przez Kościół katolicki na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy oraz zmiany chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDu5gBQTRAC74dtJRRyP0zTNCTJpELwAbJ-oLOKzfMFDFYaUC-K94N5_2AyaDnRw5MUxu0yHAfwMvYhyuiQ4cI03Tlw8pblLzvLd_iqf0Mems_EtoVYNYka45eGhX9j0RpbT25NWw-EWU/s1600/H+4651a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1092" data-original-width="1600" height="435" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDu5gBQTRAC74dtJRRyP0zTNCTJpELwAbJ-oLOKzfMFDFYaUC-K94N5_2AyaDnRw5MUxu0yHAfwMvYhyuiQ4cI03Tlw8pblLzvLd_iqf0Mems_EtoVYNYka45eGhX9j0RpbT25NWw-EWU/s640/H+4651a.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">To kościelne święto z tradycjami sięgającymi XIII wieku (w Polsce XIV w.) jest jedną z najważniejszych katolickich uroczystości w kalendarzu liturgicznym</span><br />
<span style="font-size: large;">W naszym kraju obchodzi się to święto w „pierwszy czwartek” po pierwszej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego. Boże Ciało jest świętem ruchomym i wypada zawsze między 22 maja a 23 czerwca.</span><br />
<span style="font-size: large;">Procesja Bożego Ciała obchodzi cztery ołtarze (tyle, ilu było ewangelistów), znajdujące się na jej trasie, udekorowane bogato zieleniąn – głównie gałęziami brzozy oraz kwiatami. Domy znajdujące się na trasie procesji również przystrojone są zielenią i obrazami z wizerunkami Jezusa Chrystusa. Na jej czele zawsze idzie zawsze kapłan pod baldachimem i niesie monstrancję z Najświętszym Sakramentem. Procesja zatrzymuje się kolejno przy każdym ołtarzu, a podczas tego przystanku czytane są fragmenty Ewangelii.</span><br />
<span style="font-size: large;">Z uroczystościami Bożego Ciała wiążą się również zwyczaje i wierzenia ludowe. Szczególne właściwości przypisywano zebranym z ołtarzy gałązkom brzozowym. Po przejściu procesji bardzo często wierni zrywali je, wierząc w ich magiczne działanie. Po przyniesieniu do domu „zatykano" je pod strzechę domostw i zabudowań gospodarczych, aby strzegły przed ogniem, piorunami i robactwem. Czasem wykonywano dodatkowe zabiegi magiczne, które miały zapewnić dobrobyt w gospodarstwie, na roli oraz w domu.</span><br />
<span style="font-size: large;">Z upływem lat część praktyk ludowych uległa zatraceniu, lecz wiele osób nadal praktykuje zwyczaj przynoszenia (po procesji) zielonych gałązek do domu. Ja robię to każdego roku! A Wy?</span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;">A.S=P.</span></div>
<span style="font-size: large;">Zdjęcie: MK/H/4651</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Źródła:</span><br />
<span style="font-size: large;">1. T. Kokocińska, Polski Rok. Tradycje i obyczaje, 2009.</span><br />
<span style="font-size: large;">2. F. Marlewski, Rok Boży w liturgji i tradycyji Kościoła świętego z uwzględnieniem obrzędów i zwyczajów ludowych orazliteratury polskiej, 1931.</span><br />
<span style="font-size: large;">3. A. Skrudlik-Pilch, R. Partyczna, Zwyczaje i obrzędy doroczne w Bulowicach, „Monografia wsi i parafii Bulowice koło Kęt”, 2009.</span><br />
<span style="font-size: large;">4. A. Skrudlik-Pilch, Tradycje kultury ludowej w gminie Kęty, „Kęty. Blaski i cienie miasta w minionych wiekach”, 2019.</span>Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-39036638663629775232020-05-27T16:39:00.000+02:002020-05-27T16:40:35.284+02:00Na 30-lecie samorządu<span style="font-size: large;">Upadek komunizmu przyniósł znaczące zmiany w życiu mieszkańców Gminy Kęty. Jedną z nich było oczywiście przywrócenie samorządu terytorialnego, którego tutejsze tradycje sięgały średniowiecznych początków miasta. Wprowadzona w 1990 r. ustawa o samorządzie dawała gminom samodzielność w podejmowaniu decyzji dotyczących m.in. zarządzania majątkiem, oświaty, kultury, sportu, zagospodarowania przestrzennego czy ochrony środowiska.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaY4S8ZUK-Rq_G5jU8AHnlaJC4r-m1vyuiGSOMrkTwg_M-GCf1OOF2-XNCllpMT0MndiEfYTqFW0rC6ru0IiVn9bTub933H6-6hrvaLutmPsYMy2Cp3-ittUoVfIN8HRupOJhf4ALIlP8/s1600/_DSC1031.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" data-original-height="570" data-original-width="862" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaY4S8ZUK-Rq_G5jU8AHnlaJC4r-m1vyuiGSOMrkTwg_M-GCf1OOF2-XNCllpMT0MndiEfYTqFW0rC6ru0IiVn9bTub933H6-6hrvaLutmPsYMy2Cp3-ittUoVfIN8HRupOJhf4ALIlP8/s640/_DSC1031.JPG" width="640" /></span></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">W pierwszych samorządowych wyborach powołano Radę Miejską, która spośród swoich członków wybrała pierwszego burmistrza Gminy Kęty – Władysława Surówkę. Opracowano wtedy także podstawowy dokument regulujący funkcjonowanie samorządu – Statut Gminy Kęty. Istotne procesy rozwojowe przebiegały w tle zachodzących zmian administracyjnych, takich jak włączenie gminy w granice nowo powstałego Województwa Małopolskiego (1997) i Powiatu Oświęcimskiego (1999). Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, Kęty, tak jak inne miasta w kraju, zyskały nowe możliwości, m.in. w nawiązywaniu kontaktów z zagranicznymi partnerami. Współpraca z słowacką Turzovką przyczyniła się do realizacji wielu projektów z zakresu promocji kultury i dziedzictwa historycznego obu miast. Od początku lat 90. minionego stulecia trwa proces usprawnienia pracy tego samorządu, w czym mają pomagać kolejne powstające jednostki, takie jak: Ośrodek Pomocy Społecznej (1990), Straż Miejska (1992) Miejski Zakład Energetyki Cieplnej (1992), Przedsiębiorstwo Komunalne „KOMAX”, Ośrodek Sportu i Rekreacji (1998), Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej (1999), Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego (2004).</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Przemiany ustrojowe dotknęły nade wszystko sektor gospodarki. Po prywatyzacji przedsiębiorstw i spółdzielni robotniczych mieszkańcy stanęli przed nie lada wyzwaniem. Będące symbolem kęckiego przemysłu minionej epoki Zakłady Metali Lekkich nie podzieliły losu podobnych wielkich firm w regionie – skutecznie zarządzane przekształciły się w Grupę Kęty, czyniąc ją potentatem w branży metalurgicznej na skalę europejską. Ponadto powstawały inne przedsiębiorstwa, zwłaszcza te małe, nawiązujące po trochu do rzemieślniczych tradycji miasta.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Symbolem ustrojowych zmian w przestrzeni miejskiej stał się powrót pomnika św. Jana Kantego na Rynek. Ufundowana przez mieszkańców w połowie XIX wieku rzeźba na postumencie przedstawiająca słynnego rodaka – dziś patrona m.in. miasta, studentów, UJ i Diecezji bielsko-żywieckiej – została rozebrana w czasie okupacji. Po dziesięcioleciach, 3 maja 1991 roku, wróciła na swe dawne miejsce. Z kolei kroniką minionych trzydziestu lat stała się samorządowa gazeta „Kęczanin”. Pierwszy numer kęckiego pisma ukazał się w marcu 1991 roku, a redaktorem naczelnym został Maciej Hejnowicz.</span><br />
<br />
ŁG<br />
<br />
Pisząc artykuł, korzystałem z archiwalnych numerów "Kęczanina" oraz książki "Dziedzictwo historyczne Kęt i Turzovki".Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-5127010596780787682020-05-18T14:49:00.003+02:002020-05-18T14:57:47.411+02:00Karola Wojtyły związki z Kętami<span style="font-size: large;">Bliskość Wadowic, „miasta, w którym wszystko się zaczęło”, sprawia, że Jan Paweł II w świadomości mieszkańców gminy Kęty zajmuje szczególne miejsce. On sam – nim zasiadł na tronie Stolicy Apostolskiej – w Kętach bywał wielokrotnie, czy to podczas wizytacji kanoniczych, czy przy okazji innych uroczystości. Zapewne bywał tu także prywatnie, z rodziną; musiał spoglądać na Kęty ze szczytów Beskidu Małego, po którym tak bardzo lubił wędrować.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkCJV4wAJrL0AtOFLov3jJck3ImHOATpRF1IlZxmyqAcveoNLCQ7sVY-MDjWzdt33NoR_-iuovqf60jZ-IjvsIUHoioFBkjvYg88wS17edNR5KwFrPEHL0CqMwnFo9g3TLZhQvR0E3mwQ/s1600/Pogrzeb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="700" height="409" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkCJV4wAJrL0AtOFLov3jJck3ImHOATpRF1IlZxmyqAcveoNLCQ7sVY-MDjWzdt33NoR_-iuovqf60jZ-IjvsIUHoioFBkjvYg88wS17edNR5KwFrPEHL0CqMwnFo9g3TLZhQvR0E3mwQ/s640/Pogrzeb.jpg" width="640" /></span></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">W ogóle pierwszy udokumentowany pobyt Karola Wojtyły w Kętach to efekt jego turystycznej pasji. Na przełomie kwietnia i maja 1954 r. przybył tutaj jako ksiądz z młodzieżą podczas wycieczki, której trasa wiodła przez Skawce, Leskowiec, Łamaną Skałę.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Ale z miastem nad Sołą czuł duchową więź przez osobę św. Jana Kantego, wykładowcę Akademii Krakowskiej, patrona m.in. środowisk akademickich. –<i> Przed 580 laty rodzina, rodzice Jana, zakorzenieni w Kościele, w tej parafii, dając początek życiu dziecka, wychowując to dziecko w duchu wiary i moralności, czerpanych z Ewangelii, ukształtowali człowieka, który przez rodzinę wpisał się w Kościół; a przez Kościół wpisał się w dzieje narodu, w dzieje rodziny ludzkiej, w dzieje zbawienia człowieka: wpisał się wielkimi zgłoskami. I to pragniemy uwydatnić, przybywając dzisiaj do Kęt –</i> mówił kard. Wojtyła podczas homilii, wygłoszonej 14 października 1973 r. w kościele pw. św. Jana Kantego, w 500. rocznicę śmierci słynnego kęczanina.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Do osoby Jana z Kęt odwoływał się jeszcze wielokrotnie, będąc już papieżem. Symbolem tej więzi stało się zdjęcie Jana Pawła II modlącego się w kaplicy Świętego w Collegium Maius, dawnym mieszkaniu teologa z Kęt.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Mówiąc o związkach Karola Wojtyły z Kętami nie sposób pominąć jego licznych wizytacji. 6 stycznia 1961 r. przybył tutaj z okazji 70. rocznicy powstania klasztoru Sióstr Zmartwychwstanek, odwiedzając krypty, gdzie pochowane były Matki założycielki Zgromadzenia. Trzy lata później – już jako metropolita krakowski – odprawi mszę przed obrazem św. Jana Kantego. W maju 1965 r. udzieli 673 młodym parafianom Sakramentu Bierzmowania, przy okazji odwiedzając wszystkie kęckie klasztory oraz należące do kęckiej parafii kaplice w Nowej Wsi i w Kętach Podlesiu. Kolejne wizytacje w roku Milenium Chrztu Polski czy roku peregrynacji obrazu Czarnej Madonny również utrwaliły się w pamięci kęczan. Pod koniec sierpnia 1970 r. poświęci także ołtarz Matki Bożej Częstochowskiej w kęckiej farze.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">W maju 1972 r. kard. Wojtyła wziął udział w uroczystościach pogrzebowych swojego przyjaciela, ks. prałata Józefa Świądra, wieloletniego proboszcza parafii pw. św. św. Małgorzaty i Katarzyny w Kętach. Przewodniczy wtedy mszy, a jego pożegnalna przemowa przypominająca zasługi kapłana została na długo zapamiętana przez uczestników wydarzenia.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Po raz ostatni Wojtyła przybył do Kęt w pamiętnym roku 1978, by spotkać się z wyświęconymi kilka lat wcześniej kapłanami podczas ich koleżeńskiego zjazdu. To był maj. W październiku, kiedy ogłoszono go papieżem, w kronice parafialnej na ten temat zapisano: <i>Szał radości ogarnął całą Polskę. Od pierwszych chwil Jan Paweł II zdobywa sobie uznanie i sympatię na całym świecie.</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;">ŁG</span></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Materiał powstał w oparciu o:</span><br />
<span style="font-size: large;">1. Małysa Andrzej, <i>Kęckie wątki w biografii Karola Wojtyły</i>, „Kęczanin” nr 5 z 2014 r.</span><br />
<span style="font-size: large;">2. Ks. Infułat Gasidło Władysław, <i>Kęty Karola Wojtyły,</i> „Almanach Kęcki”, nr XIX z 2015 r.</span><br />
<span style="font-size: large;">3. Liber memorabilium (…) Parochiae Kentensis Anno Domini 1833 conscriptus.</span><br />
<br />Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-91483988140751651892020-05-07T14:33:00.001+02:002020-05-07T14:41:10.115+02:00Majówki<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: large;">Obecna sytuacja epidemiologiczna uniemożliwia nam normalne życie. Zachęcamy jednak do indywidualnego rozwoju intelektualno-duchowo-fizycznego. W tym tekście chciałabym w skrócie przybliżyć historię nabożeństw majowych, potocznie zwanych majówkami oraz zaproponować kilka miejsc w Kętach i okolicy, które warto odwiedzić, zarówno w celach turystycznych jak i pobożnościowych.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://witkowice.com/wp-content/uploads/2014/05/20.10.2012r.-kapliczka-w-lesie-4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="535" data-original-width="800" height="428" src="https://witkowice.com/wp-content/uploads/2014/05/20.10.2012r.-kapliczka-w-lesie-4.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kapliczka w Witkowicach - źródło: www.witkowice.com</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Na Wschodzie już w starożytności (w V w n.e.) ludzie gromadzili się by śpiewać pieśni ku czci Matki Bożej. Na Zachodzie dopiero na przełomie XIII i XIV w. król hiszpański Alfons X zaproponował aby maj poświęcić Maryi. Zachęcał on swoich poddanych aby gromadzili się wieczorem na modlitwę wokół figur Matki Bożej. Za ojca nabożeństw majowych uznaje się jednak żyjącego na przełomie XVII i XVIII w. jezuitę o. Ansolaniego. Codziennie w maju organizował on w kaplicy królewskiej w Neapolu koncerty pieśni ku czci Najświętszej Maryi Panny zakończone błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. W rozpropagowaniu majówek pomógł mu inny jezuita o. Muzzarelli, który wydał w 1787 r. broszurę upowszechniającą nabożeństwa ku czci Maryi oraz rozesłał ją do wszystkich biskupów w Italii. Papierze Pius VII (1800-1823) oraz Pius IX (1846-1878) obdarzyli nabożeństwo majowe odpustami.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Majówki rozpowszechniły się niemal we wszystkich krajach w połowie XIX w. Pierwsze na ziemiach polskich odprawiali jezuici w 1838 r. w Tarnopolu, misjonarze w 1852 r. w kościele św. Krzyża w Warszawie, ks. Golian w 1856 r. w Krakowie oraz biskup Marszewski w 1859 r. we Wrocławiu. Także jezuici z Galicji brali aktywny udział w upowszechnianiu nabożeństw ku czci Najświętszej Maryi Panny, o. Karol Antoniewicz w swej poezji natomiast o. Wincenty Buczyński wydając w 1839 r. we Lwowie książeczkę o nabożeństwach majowych.</span><br />
<span style="font-size: large;">Jak obchodzono maj i majówki w Kętach? W kronice sióstr Zmartwychwstania Pańskiego w Kętach odnajdujemy następujący zapisek z roku 1915: Siostry nasze miały to szczęście, że w Kętach, Kozach i Niepołomicach ubierały ołtarz Marji na miesiąc Maj. Ponadto siostry zwykle w południe przez miesiąc Maj odmawiały litanię pod figurą Matki Najświętszej. Również w 1917 r. odnajdujemy wzmiankę, że nabożeństwa majowe rozpoczęły się przemówieniem o. Albina. Natomiast w 1921 r. Ks. Rafał uroczyście odprawiał nabożeństwo do Matki Najśw. na zakończenie było „Te Deum”. Siostry chodziły z dziewczynkami ze szwalni na nabożeństwa majowe do parafji, dzieci ze świecami w welonikach otaczały ołtarz Matki Najśw.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Obecnie uczestnictwo w nabożeństwach majowych może być nieco utrudnione. Zachęcamy, oczywiście w ramach zdrowego rozsądku, do odwiedzenia kapliczek maryjnych w naszej okolicy. Oto wybrane z nich:</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">1. Kapliczka leśna w Kętach Podlesiu – według legendy powstała w miejscu ocalenia pewnego kupca napadniętego przez zbójców. Powiesił on obraz Matki Bożej Częstochowskiej na drzewie, na które wspiął się podczas napadu. W 1934 r. wzniesiono tam kapliczkę, która została odrestaurowana w 2006 r. dzięki ofiarności rodzinie Szemików.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">2. Kapliczka w Bulowicach (ul. Stara Droga 264) – wzniesiona na przełomie XIX i XX w. przedstawia Maryję w geście modlitewnym, stojącą na rozbudowanym cokole z umieszczoną prośbą o modlitwę i wstawiennictwo.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">3. Leśna kapliczka w Witkowicach – wybudowana w 1914 r. przy cudownym źródełku. W środku umieszczono figurę Matki Bożej z Dzieciątkiem. Według legendy woda wyrzuciła ty korale, które wpadły pielgrzymom do studni w Kalwarii Zebrzydowskiej.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">4. Kaplica w Łękach, tzw. Kaplica Szotków (ul. Świerkowa) – datowana na przełom XVIII i XIX w., murowana, z dwuspadowym dachem i otwartą wieżyczką. Wewnątrz ołtarzyk ze współczesnym obrazem Maryi. Wcześniejszy obraz Matki Bożej Częstochowskiej, pochodzący prawdopodobnie z drugiej połowy XIX w., został skradziony.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">5. Kapliczki słupkowe w Witkowicach (ul. Kanada) i Łękach (ul. Piastowska) – najczęściej występujący typ kapliczek w regionie, ufundowane w 1888 r przez Barbarę i Mikołaja Bobaków, autorem prawdopodobnie jest kęcki kamieniarz Józef Jura. Kapliczki zwieńczone są krzyżem z figurą Chrystusa, poniżej umieszczona jest płaskorzeźba Matki Bożej z dłońmi złożonymi do modlitwy.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">6. Kapliczka słupkowa w Bulowicach (ul. Krakowska 43) – z przełomu XIX i XX w. Zwieńczona krzyżem z figurą Chrystusa, u jego podstawy umieszczona ludzka czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami, poniżej znajduje się płaskorzeźba Maryi oraz tablica z inskrypcją.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;">PW</span></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Bibliografia:</span><br />
<span style="font-size: large;">Kronika Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego w Kętach</span><br />
<span style="font-size: large;">Szlak sakralny. Na tropie przeszłych lat, zapomnianych historii i owianych legendami zabytków Kęty – Turzovka</span><br />
<span style="font-size: large;">https://www.fronda.pl/a/chwalcie-laki-umajone-historia-majowki,92056.html</span><br />
<div>
<br /></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-46434622754258588822020-01-23T08:48:00.000+01:002020-01-23T08:50:55.696+01:00Polski Dürer<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc29qW0VFphAGtg66Sz_1UiI_Z9qbb5GD5VdjUT6Qqh1BwaaEMFKLpRMUVdn_h6gGjDx1p5MbYpqjjm-KUzjo8GWWTZLrlcrcR6nHvVQjxKt_aaIETpWAlBjQOyxAm7BHLoDEELv3j58g/s1600/Pawel_Steller.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="572" data-original-width="438" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc29qW0VFphAGtg66Sz_1UiI_Z9qbb5GD5VdjUT6Qqh1BwaaEMFKLpRMUVdn_h6gGjDx1p5MbYpqjjm-KUzjo8GWWTZLrlcrcR6nHvVQjxKt_aaIETpWAlBjQOyxAm7BHLoDEELv3j58g/s320/Pawel_Steller.jpg" width="245" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Paweł Steller</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;">Paweł Steller był wybitnym artystą grafikiem, znanym zarówno w kraju, jak i za granicą. Nazywano go „polskim Dürerem” lub „śląskim Skoczylasem”. Dziś, 23 stycznia, mija 125. rocznica jego urodzin.</span><br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<span style="font-size: large;">Paweł Steller urodził się 23 stycznia 1895 r. w Hermanicach w rodzinie hutniczej jako piąte z siedmiorga dzieci. Po przeniesieniu większości wydziałów ustrońskiej kuźni do Trzyńca rodzina wyemigrowała na Kresy Wschodnie. Tam Paweł Steller ukończył szkołę podstawową i gimnazjum w Samborze oraz wydział malarstwa dekoracyjnego Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie, a jeszcze przed wybuchem I wojny światowej ukończył celująco pierwszy rok studiów artystycznych w Pradze. Po wojnie kontynuował studia na wydziale grafiki Państwowej Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uczył się m.in. u Władysława Skoczylasa. Umiejętności, które wówczas zdobył odcisnęły ślad na całej jego dalszej twórczości. Po ukończeniu szkoły przyjechał i osiadł w Katowicach, z którymi związał całą resztę swojego życia.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Paweł Steller był wybitnym artystą grafikiem znanym zarówno w kraju, jak i za granicą. Nazywano go „polskim Dürerem” lub „śląskim Skoczylasem”. Wykorzystywał takie techniki jak drzeworyt sztorcowy, linoryt, litografię, techniki metalowe, rysunek, malarstwo sztalugowe – akwarele, oleje i pastele. Jego prace wystawiano m. in. w Atenach, Berlinie, Chicago, Filadelfii, Nowym Jorku, Ottawie, Paryżu, Padwie, Rzymie i Londynie. Sławę przyniosły mu drzeworyty takie, jak: Wojciech Korfanty, Ignacy Mościcki, Józef Piłsudski, Juliusz Ligoń, Ślązaczka z Wełnowca, Hutnik, Rybak, Baca.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach posiada w swoich zbiorach dwie grafiki autorstwa Pawła Stellera. Obie przedstawiają dwie postaci ważne dla historii miasta. Pierwsza to portret Marszałka Józefa Piłsudskiego oznaczony numerem MK/H/1872. Ukazuje on popiersie z profilu u dołu opatrzone podpisem „Józef Piłsudski. Pierwszy Marszałek Polski” i „Drzeworyt P. Steller 1929 r.”. Druga to portret Ignacego Mościckiego oznaczony numerem MK/H/1873. Przedstawia popiersie en face, lekko zwrócone w prawo z podpisem „Ignacy Mościcki. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej” i „Drzeworyt P. Steller 1928 r.”. Obie grafiki są oprawione za szkłem i można je podziwiać na ekspozycji stałej.</span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;">Paula Wojewodzic</span></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM1WGLk9_3urUQvUoN0W06jqZDEa_sVguknw0P7C7Vh_d-LckUI2QaL5rOEAS7fDUYk-Qy2XK02xCJjWrYgnFELh51xbv0iAcC7osRitIMXtzgt0KDvGat0FA09KCqzjee-4L2Cgsu8C8/s1600/H+1872.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="965" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM1WGLk9_3urUQvUoN0W06jqZDEa_sVguknw0P7C7Vh_d-LckUI2QaL5rOEAS7fDUYk-Qy2XK02xCJjWrYgnFELh51xbv0iAcC7osRitIMXtzgt0KDvGat0FA09KCqzjee-4L2Cgsu8C8/s640/H+1872.jpg" width="384" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Paweł Steller, „Józef Piłsudski. Pierwszy Marszałek Polski”, zbiory Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach, sygn. MK/H/1872</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-10384222783077448302019-11-19T14:17:00.001+01:002019-11-19T14:19:40.707+01:00Ale LIPA!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman","serif";
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> Od dawna drzewom przypisuje się
cudowne właściwości. W wielu religiach nadawano poszczególnym gatunkom różne
moce, łącznie braniem ich za święte. Wśród dawnych wierzeń słowiańskich szczególnymi
względami darzono dęby i lipy. Te pierwsze kojarzono z siłą i trwałością, zaś
drugie chwalono za miododajne kwiaty i właściwości lecznicze. Również Kęt miały
swoje drzewo, które było tak słynne, że doczekało się szczególnej adoracji i
pamięci wśród mieszkańców miasta. Ba, wystawiono mu nawet własny pomnik. Tym
drzewem jest słynna lipa, pod którą obozowały wojska Jana III Sobieskiego pod
wodzą hetmana Mikołaja Sieniawskiego w sierpniu 1683 r. maszerujące na odsiecz
Wiedniowi. Batalia wiedeńska była wspaniałym zwycięstwem nad Turkami
oblegającymi stolicę austriacką, a Jan III Sobieski okrył się sławą wielkiego
wojownika. Droga wojsk polskich wiodła przez dwa szlaki. Pierwsze oddziały, w
tym pancerne, podążały przed siłami głównymi Sobieskiego szlakiem z Krakowa na
Cieszyn przez Kęty. Król i pozostałe wojsko szedł drugim traktem z Krakowa na Górny
Śląsk na Tarnowskie Góry. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br />
<a name='more'></a><br /></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> Kęty były wtedy drewnianym miastem, z
murowanym kościołem parafialnym i małą kaplicą bł. Jana Kantego. Ich
właścicielem był król polski, którego władzę wobec mieszczan pełnił starosta
zatorski, dzierżawiący również tzw. wójtostwo kęckie (majątek wójtów –
założycieli miasta, na który składały się dwa folwarki, młyn wójtowski, łaźnia,
grunty rolne, w tym czasie będący własnością królów polskich). Inny wtedy był również
stan dróg. Nie istniała jeszcze słynna droga cesarska (powstała dopiero na
przełomie lat 70. i 80. XVIII w.), a dzisiejsza ulica Królewska kończyła się na
moście nad Macochą. Główną jednak drogą był trakt na Zator przez Witkowice,
czyli długa ulica Wszystkich Świętych. Wojska polskie stacjonowały na
przedmieściach Kęt.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> I tu zaczyna się bajka. Miejsce pobytu wojsk polskich
mieszkańcy zaczęli zaznaczać i otaczać pamięcią, było to o tyle łatwiejsze, że utożsamiono
je z lipą pod którą miał stacjonować sam Sobieski (mimo, że późniejsze badania
wykazały, że króla w Kętach nie było). Lipę otoczono parkanem, a w XIX w. w związku
z hucznymi obchodami 200-lecia odsieczy wiedeńskiej, uznano ją za jedną z
cenniejszych pamiątek patriotycznych Kęt. Kiedy zakończyła swój żywot, na jej
miejscu postawiono pomnik, mający mówić, gdzież to stacjonowały wojska
Sieniawskiego. Znajduje się on na skrzyżowaniu ul. Wszystkich Świętych i J.
Kilińskiego. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><img border="0" data-original-height="457" data-original-width="980" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwzWMo3Buiep5AIEBAygVZ4ArvVfsyQywLRoBSOPUfJTTcDnLo2VP23XdVTYd8wQunOYXu0k0XlY0Z1ZRMEu87hFAJWWI9FG-tJs_ntcSTeTlP24Jq_UX2jYyMFfMluXAGfxboryx-PxRH/s640/obecnie.jpg" width="640" /></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">Pomnik upamiętniający miejsce pobytu wojsk hetmana Sieniawskiego, na skrzyżowaniu ul. Wszystkich Świętych i J. Kilińskiego</span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> Niestety nie jest to miejsce
poprawne. Być może błąd nastąpił w roku 1933, kiedy to miasto obchodziło 250. rocznicę
odsieczy. Wskazywałoby na to zdjęcie z uroczystości, znajdujące się w naszych
zbiorach, na którym przedstawiono umieszczenie tablicy z wizerunkiem króla
Sobieskiego na owej lipie, ale nie tej właściwej. Nasi przodkowie uznali inną dużą
lipę na ul. Wszystkich Świętych za tą właściwą, czego skutkiem jest niepoprawne
umiejscowienie dzisiejszego pomnika.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWYAF3vcvDz6JVplgCRT4no6sH3yKl1XZLz6D6QFVsk1Ns4Hcc_MEDWzGwKR_so0-R4WOJJARuohrLtN-SdWKIwZUKJc3zFcew7iue41dq5-Ci6Y55ynMqpKL-LJZ4lNpLZ0GVoXfuO7SK/s1600/RMP+285+b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1383" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWYAF3vcvDz6JVplgCRT4no6sH3yKl1XZLz6D6QFVsk1Ns4Hcc_MEDWzGwKR_so0-R4WOJJARuohrLtN-SdWKIwZUKJc3zFcew7iue41dq5-Ci6Y55ynMqpKL-LJZ4lNpLZ0GVoXfuO7SK/s320/RMP+285+b.jpg" width="276" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc1Qc0hVNveQtigmyqmNGYdfo2dYUp8qqhRhid9t7kLR1DrTG_J6Vsg0Xt6O4nP24nbk4w-fx_gSjp0hSkBOTwvVeYnv3Wv1iFX7d70UJobbsFsCxt1DMZRsBDtJ9hqbtP8GqN7OI-uo0F/s1600/RMP+285+bscds.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1122" data-original-width="1600" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc1Qc0hVNveQtigmyqmNGYdfo2dYUp8qqhRhid9t7kLR1DrTG_J6Vsg0Xt6O4nP24nbk4w-fx_gSjp0hSkBOTwvVeYnv3Wv1iFX7d70UJobbsFsCxt1DMZRsBDtJ9hqbtP8GqN7OI-uo0F/s320/RMP+285+bscds.jpg" width="320" /></a></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Uroczystości 250. rocznicy Odsieczy Wiedeńskiej w Kętach w roku 1933</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj57KLyT-mSL0wpnwx0OAfwsiOL2ygXJSkkfTUDAUGKgGJnA1qJVcGDPaiBN88fnNbAcAe3CSrSZHFSXi4VE6x6jcZ2rbjo-QDd13sY6huVIZtrJqEOaV8ULr4AVzqroF1XEnp001RM_61v/s1600/H+817.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="679" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj57KLyT-mSL0wpnwx0OAfwsiOL2ygXJSkkfTUDAUGKgGJnA1qJVcGDPaiBN88fnNbAcAe3CSrSZHFSXi4VE6x6jcZ2rbjo-QDd13sY6huVIZtrJqEOaV8ULr4AVzqroF1XEnp001RM_61v/s320/H+817.jpg" width="282" /></a></span></span></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Tarcza z portretem Jana III Sobieskiego, umieszczona na lipie podczas uroczystości 250. rocznicy Odsieczy Wiedeńskiej,</span></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">Zbiory Muzeum w Kętach MK/H/817</span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> Przy zestawieniu widoków lipy z pocztówek,
należy odrzucić obecną jego lokalizację. Pocztówki wskazują na część ulicy
Wszystkich Świętych w rejonie dawnego młyna wójtowskiego, na wójtowskich Błoniach
kęckich. To świetna lokalizacja dla wojska, nie dość, że na gruntach
królewskich, to jeszcze płynąca wzdłuż pola do młyna Macocha stanowiła źródło
wody pitnej. Ponadto w tej okolicy istniał folwark wójtowski, więc o jedzenie
też nie musiano się bać. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsgpZmyFEiDOCbyHbNzPBkYMRo6LkD0qBH6W-OGoSM12q-0VTDkeD0lz-2ewfbTAE5vVI-YioX7frHE8tB9y9HJk-g3PYloMhHjQZb8SKh3b5LLqtMp_EF59yVtM4Wp9t6BhGCZWMoa5IH/s1600/69698941.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1012" data-original-width="1453" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsgpZmyFEiDOCbyHbNzPBkYMRo6LkD0qBH6W-OGoSM12q-0VTDkeD0lz-2ewfbTAE5vVI-YioX7frHE8tB9y9HJk-g3PYloMhHjQZb8SKh3b5LLqtMp_EF59yVtM4Wp9t6BhGCZWMoa5IH/s400/69698941.jpg" width="400" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Kd5IMymXJhB-TpNk__qnTAjv-1Dt8K0QbsF_8s2CfdY6KPQxIHplkSII0iIpBnyYYorP0tTAsczI0o1oT83DQQg-4rF8znuljaZCTbt0AHCHp-fsZL5NHAJvaVKhu7-l3GsyPQrXZ59F/s1600/53H+1597+38P.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1012" data-original-width="1600" height="252" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Kd5IMymXJhB-TpNk__qnTAjv-1Dt8K0QbsF_8s2CfdY6KPQxIHplkSII0iIpBnyYYorP0tTAsczI0o1oT83DQQg-4rF8znuljaZCTbt0AHCHp-fsZL5NHAJvaVKhu7-l3GsyPQrXZ59F/s400/53H+1597+38P.jpg" width="400" /></a></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;">Dziś nie trudno, po zdjęciach
lipy z XIX w. wskazać miejsce stacjonowania wojsk polskich. Co więcej, powodów
zadowolenia powinno być więcej, skoro na miejscu dawnej lipy, rosną dwie inne,
co widać na załączonych fotografiach. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivT2lhPlNRsSqRGPV4JFHrWVqyZHg7Wnd97yvUoZO3LM8l327kyGr2m-d59pLiBSV0fUc5Z70-fUdY90DmucGlt3AHfKfLiQUnwVBOhyHNFNkNA6nee3lnkZfh95OlukzyEPMTBTQcOKvS/s1600/cats.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="597" data-original-width="1106" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivT2lhPlNRsSqRGPV4JFHrWVqyZHg7Wnd97yvUoZO3LM8l327kyGr2m-d59pLiBSV0fUc5Z70-fUdY90DmucGlt3AHfKfLiQUnwVBOhyHNFNkNA6nee3lnkZfh95OlukzyEPMTBTQcOKvS/s640/cats.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Właściwe miejsce lipy Sobieskiego, po lewej stronie przy samochodzie potomkinie - dwie młode lipy</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> Ponadto miejsce owe potwierdzają
dokumenty.W Księdze uchwał Rady Miasta Kęt w protokole z sesji z września 1883
r. zapisano, że uroczystości wiedeńskie zawierały spacer z rynku pod lipę
Sobieskiego na Błoniach koło fabryki sukienniczej ówczesnego burmistrza Kęt
Jana Kopcińskiego (dawny młyn wójtowski). </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX40_3rfj829xOtnmykvUQi1LKyLgs0cJqxcYP5D9b0tlunH_2g7yCyTNSYGiVD7_eQ1lAgXwFrleEsgx0sitDjq99MvQlfXjclP9qc9r5VGl37Ik5rpk6XsssBV4QTP_H9xI3mBo7zoUX/s1600/lipa+pop.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="609" data-original-width="925" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX40_3rfj829xOtnmykvUQi1LKyLgs0cJqxcYP5D9b0tlunH_2g7yCyTNSYGiVD7_eQ1lAgXwFrleEsgx0sitDjq99MvQlfXjclP9qc9r5VGl37Ik5rpk6XsssBV4QTP_H9xI3mBo7zoUX/s640/lipa+pop.jpg" width="640" /></a></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"> Jedno jest więc pewne – pomnik na ul.
Kilińskiego stoi w złym miejscu, zaś dawny pomnik pobytu wojsk polskich
istnieje w takiej samej formie i w tym samym miejscu, już od wieków. Przechodząc
drogą na wschód obok dawnego młyna dochodzimy do dwóch rosnących po prawej stronie
lip, potomków owej XVII w. lipy Sobieskiego. Natura sama postarała się o
ciągłość pamięci, pamiętajmy o jej zabiegach i my. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><span style="font-size: x-small;">Marta Tylza-Janosz</span> </span></span></div>
<br />
<div class="s3gt_translate_tooltip_mini_box" id="s3gt_translate_tooltip_mini" is_bottom="true" is_mini="true" style="background: initial !important; border-collapse: initial !important; border-radius: initial !important; border-spacing: initial !important; border: initial !important; box-sizing: initial !important; color: inherit !important; direction: ltr !important; display: initial !important; flex-direction: initial !important; font-family: X-LocaleSpecific, sans-serif, Tahoma, Helvetica !important; font-size: 13px !important; font-weight: initial !important; height: initial !important; left: 5px; letter-spacing: initial !important; line-height: 13px !important; margin: auto !important; max-height: initial !important; max-width: initial !important; min-height: initial !important; min-width: initial !important; opacity: 0.2; outline: initial !important; overflow-wrap: initial !important; padding: initial !important; position: absolute; table-layout: initial !important; text-align: initial !important; text-shadow: initial !important; top: 4377px; vertical-align: top !important; white-space: inherit !important; width: initial !important; word-break: initial !important; word-spacing: initial !important;">
<div class="s3gt_translate_tooltip_mini" id="s3gt_translate_tooltip_mini_logo" title="Tłumacz zaznaczony tekst">
</div>
<div class="s3gt_translate_tooltip_mini" id="s3gt_translate_tooltip_mini_sound" title="Odtwórz" title_play="Odtwórz" title_stop="Zatrzymaj">
</div>
<div class="s3gt_translate_tooltip_mini" id="s3gt_translate_tooltip_mini_copy" title="Kopiuj tekst do schowka">
</div>
<link href="moz-extension://475468c6-71d4-4ff8-b49a-8e631dbba716/skin/s3gt_tooltip_mini.css" rel="stylesheet" type="text/css"></link><style media="print" type="text/css">#s3gt_translate_tooltip_mini { display: none !important; }</style></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-86012474650690774762019-10-24T13:59:00.001+02:002019-10-24T14:01:54.589+02:00Nowe granice<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: large;">We wrześniu 1939 r. w trakcie działań wojennych na terenach zajętych przez wojska niemieckie funkcjonowała administracja wojskowa. Zmiany nastąpiły w październiku. Po zawarciu traktatu o granicach i przyjaźni pomiędzy III Rzeszą a ZSRR oraz ostatecznym podziale ziem polskich pomiędzy obu okupantów wprowadzono nowy podział administracyjny. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmFv0Un0dLDSTQoGi5Ozpwsh36LGj2hDHGguHe5RUuig6nYe7KD9SJma32yBt2-lQjWpn_MaIM2YRVpEDQ_9dJsaX-8nEjOYqiXzzYZY-m3VYedriS5vsB3H5fLKcDuyAJxApM2M3InUw/s1600/H-5640.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="628" data-original-width="900" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmFv0Un0dLDSTQoGi5Ozpwsh36LGj2hDHGguHe5RUuig6nYe7KD9SJma32yBt2-lQjWpn_MaIM2YRVpEDQ_9dJsaX-8nEjOYqiXzzYZY-m3VYedriS5vsB3H5fLKcDuyAJxApM2M3InUw/s400/H-5640.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Granica na Sole, 1939 r., Zbiory MAKK, sygn. MAKK/H/5640</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Na podstawie dekretu Hitlera z 8 października 1939 r. przyłączono do Niemiec min. województwo poznańskie, Pomorze, Suwalszczyznę, Łódź i część Mazowsza. Również Górny Śląsk, Zagłębie Dąbrowskie oraz powiaty bialski i żywiecki jako rejencja Katowicka zostały anektowane. Z pozostałych ziem II Rzeczpospolitej zajętych przez Niemcy utworzono Generalne Gubernatorstwo ze stolicą w Krakowie. Wspomniany wyżej dekret wszedł w życie 25 października 1939 r. Początkowo granicę pomiędzy oboma obszarami stanowiła Soła. W ten sposób Kęty znalazły się w Generalnej Guberni a Podlesie w III Rzeszy. Stan taki trwał do wiosny 1940 roku kiedy to przesunięto granicę na Skawę. Od tego momentu cały obszar Kęt znalazł się w nowo utworzonym Powiecie bielskim Rejencji katowickiej. Jeszcze przed ostatecznym ustaleniem granicy w mieście wprowadzono nową organizację administracji terytorialnej. Kęty jako osobna gmina stały się siedzibą okręgu urzędowego skupiającego sąsiednie miejscowości: Czaniec, Bulowice i Nową Wieś. Pierwszym okupacyjnym burmistrzem został Wilhelm Pirl. Urząd miasta przeniesiono do budynku kasy chorych przy ul. Sobieskiego, a budynek magistratu wykorzystano jako posterunek policji. Władze okupacyjne zmieniły nazwę miasta na Kenty. Także ulice otrzymały niemieckie nazwy. Wprowadzono zakaz używania języka polskiego w miejscach publicznych oraz działalności polskich organizacji społecznych i klubów sportowych. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;">Janusz Kudłacik</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQik_dTTo1IzW6_miqLQofPXST0LZkohFVCK_fqjmw8VmXBrgJ5k8dDaT1ZNTmDGUa439KeUZ84VbsQtxphBmMsJqBxRyw5WC9Yg50OX0XOoZca4ezlmO9iYnp_NOINizlcgbeNip3yMw/s1600/H-3730a-kopia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1173" data-original-width="1500" height="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQik_dTTo1IzW6_miqLQofPXST0LZkohFVCK_fqjmw8VmXBrgJ5k8dDaT1ZNTmDGUa439KeUZ84VbsQtxphBmMsJqBxRyw5WC9Yg50OX0XOoZca4ezlmO9iYnp_NOINizlcgbeNip3yMw/s640/H-3730a-kopia.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Powiat Bielski, Rejencja Katowicka, 1940 r. Zbiory MAKK, sygn. MK/H/3730<br />
<br /></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD8c3hHiKDSwKI6r8DG3IVUQ_9Z6ylDd0BJPKnuroOU6Iwmt4Qa6NhmQQTdyIYHXXgVHoQXFTwhHhuxLLBPbwyJUbgoitmPB6Fbl4ROY5jGSaWrnXHJWYZMKJwDHGs-Ai89G8SeHKZfBY/s1600/MAPA_OKUPACJA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="971" data-original-width="1500" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD8c3hHiKDSwKI6r8DG3IVUQ_9Z6ylDd0BJPKnuroOU6Iwmt4Qa6NhmQQTdyIYHXXgVHoQXFTwhHhuxLLBPbwyJUbgoitmPB6Fbl4ROY5jGSaWrnXHJWYZMKJwDHGs-Ai89G8SeHKZfBY/s640/MAPA_OKUPACJA.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kęty w czasie okupacji, plan miasta, zbiory MAKK, RMP</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-4530244830816362442019-08-16T11:04:00.003+02:002019-08-16T11:04:35.705+02:00100. rocznica powstań śląskich<span style="font-size: large;">W tym roku wspominamy 100. rocznicę wybuchu I powstania śląskiego. Rozpoczęło się w nocy z 16 na 17 sierpnia 1919 r. w północnej części powiatu pszczyńskiego i objęło powiaty: katowicki, lubliniecki, pszczyński, rybnicki, tarnogórski i część raciborskiego. Oświęcim jako miasto znajdujące się przy granicy z Górnym Śląskiem, został wciągnięty w działania związane z powstaniami i plebiscytem. Zaangażowanie militarne w wojnę z Rosją sowiecką na wschodzie kraju uniemożliwiło rządowi polskiemu oficjalne poparcie.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje_O0Qg3srIeYeD4LCnXvYD3jY1D7O-JYaI_aJkeXQ4wvFw57JBVcMfvq_dxDnq24yN8AF13TARnJqtEN2XKjR5O2_ky-zzWhrze6ergGbMqY8KRqW5V0ZibA4L2Qg5XLh1YDwNC3jXCw/s1600/3_1_0_6_2838_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1081" data-original-width="1600" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje_O0Qg3srIeYeD4LCnXvYD3jY1D7O-JYaI_aJkeXQ4wvFw57JBVcMfvq_dxDnq24yN8AF13TARnJqtEN2XKjR5O2_ky-zzWhrze6ergGbMqY8KRqW5V0ZibA4L2Qg5XLh1YDwNC3jXCw/s640/3_1_0_6_2838_1.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zgromadzenie podczas przemówienia Romana Mayzela, prezesa oddziału Towarzystwa Obrony Kresów Zachodnich w Oświęcimiu.</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-size: large;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">18 i 19 sierpnia 1919 r. na Górny Śląsk wyruszyły z Oświęcimia i okolic 2 oddziały złożone z 30 i 80 członków Polskiej Organizacji Wojskowej. Także 19 sierpnia sformowano 3 kompanie z ochotników sześciu polskich dywizji, które opuściły Oświęcim, aby wziąć udział w walkach.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">18 sierpnia peowiacy z Górnego Śląska odstawili do Oświęcimia ok. 100 jeńców niemieckich, w tym 3 oficerów.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Po upadku powstania, 25 sierpnia 1919 r. powołano w Oświęcimiu Komitet Niesienia Pomocy Górnoślązakom, na czele z ówczesnym burmistrzem – Romanem Mayzelem. Głównym zadaniem Komitetu była koordynacja działań związanych z pomocą i zaopatrzeniem uchodźców. W gminach, parafiach i starostwie prowadzono zbiórki żywności oraz pieniędzy. Aktywnie przyłączyli się m. in. Gwarectwo Węglowe w Brzeszczach i przedsiębiorca Hipolit Śliwiński – ziemianin, właściciel dóbr w Polance Wielkiej Wysocki. Z powodu represji niemieckich wobec powstańców, utworzono obóz dla uciekinierów z powiatu pszczyńskiego. Schronienie znalazło w nim ok. 1100 osób, byli to zarówno powstańcy, jak i ludność cywilna. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Jednocześnie granicę w rejonie Oświęcimia przekroczył stuosobowy oddział powstańczy, który następnie (między 7 a 12 września) patrolami dokonywał wypadów na Górny Śląsk za pomocą. W skutek ich działań, poza żołnierzami niemieckimi, ucierpiała także ludność cywilna. Wywołało to konflikt między powstańcami zakwaterowanymi w osadzie barakowej a żandarmami, który udało się spacyfikować dopiero przy udziale wojska. W jego wyniku ucierpieli również mieszkańcy Oświęcimia. Rozgoryczenie powstańców udało się uspokoić dzięki oficerowi wywiadu Ludwikowi Pisarkowi, który na wiecu odwołał się do patriotyzmu Górnoślązaków, a także dzięki wizycie gen. Józefa Hallera. Utworzono wówczas oddziały Milicji Górnośląskiej, w których prowadzono szkolenia wojskowe oraz akcję oświatową, kierowaną przez kapelana obozu ks. Jana Czaplewskiego. Prowadzono kursy czytania i pisania po polsku, kursy wiedzy ogólnej, np. wykłady z historii i literatury. Utworzono bibliotekę i teatr. Komendanturę nad obozem sprawowali hrabia Maciej Mielżyńśki, Jan Wygląda oraz Adam Kocur. W szczytowym momencie obóz w Oświęcimiu gromadził ponad 1700 milicjantów z 38 oficerami i był największym z czterech górnośląskich obozów. W wyniku ogłoszonej w październiku 1919 r. amnestii i możliwości powrotu Górnoślązaków w rodzinne strony liczba milicjantów zamieszkujących obóz gwałtownie spadła i wyniosła w listopadzie 1919 r. tylko 150 osób. Ostatnia grupa została odwieziona do Szczakowej 10 grudnia 1919 r.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Na przełomie 1919 i 1920 r. do Oświęcimia zaczęli przybywać także uciekinierzy ze Śląska Cieszyńskiego. W szczytowym momencie liczba uchodźców osiągnęła 4 tys. Umieszczono ich na terenie tzw. osady „barakowej”, nazywanej także „Nowym Miastem” lub „Oświęcimiem III”. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBDxe0-lyvBEsoCPSoQZHeG_36ZE0O7qsSbZqwQoLp6Sfd__GBkJGQuldhXRuYIRjKojFdULzGYPzzKcMNUiDsD-t5v141zQDLm3NeJfnWLzqmobiWvll9Z5rY7td0obbS4oUS1X0zYEI/s1600/3_1_0_2_3292_1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1195" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBDxe0-lyvBEsoCPSoQZHeG_36ZE0O7qsSbZqwQoLp6Sfd__GBkJGQuldhXRuYIRjKojFdULzGYPzzKcMNUiDsD-t5v141zQDLm3NeJfnWLzqmobiWvll9Z5rY7td0obbS4oUS1X0zYEI/s320/3_1_0_2_3292_1.jpg" width="239" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Roman Mayzel</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;">W związku z decyzją rozpisania plebiscytu o przynależności Śląska do Polski lub Niemiec, 30 grudnia 1920 r. z inicjatywy Aleksandra Orłowskiego, będącego delegatem Towarzystwa Obrony Kresów Zachodnich Polski w Krakowie, na terenie osady „barakowej” powstał Powiatowy Komitet Plebiscytowy. Na jego czele stanął Roman Mayzel wraz z Ignacym Pilchem i Aleksander Orłowski, pełniącym funkcję sekretarza oraz Władysławem Bieleckim jako skarbnikiem. Głównym zadaniem Komitetu było wspieranie powstańców śląskich pomocą zarówno materialną jak i moralną. Prowadzono działania propagandowe dla celów plebiscytowych, organizowano wiece i koncerty agitacyjne, zbierano fundusze na rzecz akcji plebiscytowej oraz udzielano zapomóg uchodźcom, rejestrowano i wysyłano osoby uprawnione do głosowania na teren Górnego Śląska, utrzymywano kontakt z komitetem w Krakowie, a także wysyłano delegatów na konferencje w sprawach plebiscytowych oraz kurierów do rodaków na Śląsku. W 1920 r. w Oświęcimiu zarejestrowało się 48 osób uprawnionych do głosowania w plebiscycie górnośląskim. W dniu wyjazdu na oświęcimskim dworcu zorganizowano uroczyste pożegnanie dla wszystkich udających się na głosowanie z powiatu oświęcimskiego oraz całej Małopolski.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Po wybuchu III powstania śląskiego zorganizowano zbiórkę żywności i papierosów dla powstańców, które gromadzono w składnicy przy dworcu kolejowym. Po zakończeniu powstania ewakuowane oddziały umieszczono w obozach w Dworach, Babicach oraz Oświęcimiu III, które funkcjonowały do 14 października 1921 r. Powiatowy Komitet Plebiscytowy działał do końca 1921 r. Mayzel, Orłowski, Wnęk i Mokrański zostali odznaczeni 13 września 1921 r. w Krakowie za aktywną i ofiarną pracę.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;">PW</span></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><i>Serdecznie zachęcamy do zwiedzenia ekspozycji stałych w Zamku i Ratuszu w Oświęcimiu.</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><b>Tekst powstał na podstawie:</b></span><br />
<br />
<ol>
<li><span style="font-size: large;">Januszkiewicz-Jurkiewicz J., Oświęcim i ziemia oświęcimska w niepodległej Polsce 1918-1939, w: Oświęcim miasto pogranicza, tom 1, s. 216-246</span></li>
<li><span style="font-size: large;">Encyklopedia Powstań Śląskich, pod red. Hawranka F.</span></li>
<li><span style="font-size: large;">Ekspozycji stałych w Zamku i Ratuszu w Oświęcimiu</span></li>
</ol>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-51347614985319211382019-07-02T13:00:00.004+02:002019-07-02T13:01:19.407+02:00Pocztówkowy szał<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: large;">Rozpoczęły się wakacje, sezon wyjazdów, wczasów, wycieczek, kolonii. Będziemy podróżować po kraju i nie tylko. Zapewne zrobimy tysiące zdjęć, które później zrzucimy na pamięć przenośną i już ich więcej nie zobaczymy. A gdyby tak kontynuować tradycję naszych rodziców czy dziadków i z podróży wysłać do rodziny jakąś pocztówkę? Wszak nucimy jeszcze czasem pod nosem słowa wyśpiewane przez Grzegorza Markowskiego w <i>Autobiografii: Pocztówkowy szał, każdy z nas ich pięćset miał, zamiast nowej pary jeans.</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7ssawS1VOBfKPFh3NJ_bNmxexkZxUAR52xk7sgEd7_9YTj__X1WD7NPXi7mMtNT4c5Dt7HsLkbula64JHd2NwXhL8e66TOUqmEzx0l_Hv5F23kKY-FCiye-PTNCxZboXuRydkHd6OnTc/s1600/H-2227.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="638" data-original-width="1000" height="255" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7ssawS1VOBfKPFh3NJ_bNmxexkZxUAR52xk7sgEd7_9YTj__X1WD7NPXi7mMtNT4c5Dt7HsLkbula64JHd2NwXhL8e66TOUqmEzx0l_Hv5F23kKY-FCiye-PTNCxZboXuRydkHd6OnTc/s400/H-2227.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Jezioro Międzybrodzkie, MK/H/2227</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-size: large;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Powodów do wysłania pamiątkowej kartki z wakacji jest wiele: zachęta do podróżowania w dane miejsce, uśmiech dziadka czy babci po otworzeniu skrzynki czy 150. rocznica pojawienia się kart pocztowych na ziemiach zaboru austriackiego.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Pierwsze karty korespondencyjne (<i>Correspondez-Karte</i>) projektu profesora ekonomii Emanuela Hermanna wprowadziła 1 października 1869 r. poczta austro-węgierska. W ciągu pierwszych 3 miesięcy wysłano 3 miliony egzemplarzy pocztówek. Karty pocztowe przynosiły oszczędności zarówno piszącym, zmniejszając opłatę za przesyłkę, jak i gospodarce krajowej, zmniejszając produkcję papieru. Warto też przypomnieć, że ilustracje na kartach pocztowych pojawiły się dopiero w latach 70. XIX w.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Zachęcamy do odwiedzenia naszej placówki, gdzie można zobaczyć, jak kiedyś wyglądały i jak zmieniały się pocztówki. Tu także można kupić nowe pamiątkowe pocztówki i reprinty tych dawniejszych. Na zachętę pokazujemy kilka sztuk z naszych zbiorów.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6DT1yXULIwgT1ckNNX9jCthyzelgh3x0Ruv9g_ia6rl0JEqVxYvtulO6GhO4GljmMS5FLGomvo443Jq4eYPOs_m7zpwx5YResgqwjc-6vUgFcZIlyKpenN16wB4a58ITeQKX0OxVwMXk/s1600/H-3234r.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1020" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6DT1yXULIwgT1ckNNX9jCthyzelgh3x0Ruv9g_ia6rl0JEqVxYvtulO6GhO4GljmMS5FLGomvo443Jq4eYPOs_m7zpwx5YResgqwjc-6vUgFcZIlyKpenN16wB4a58ITeQKX0OxVwMXk/s400/H-3234r.jpg" width="253" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicjQCA2mi8qtcGLu6_H8CychnJGE473N5Q8vYP6qh9byXPjnT8SHUd1Asocy5FF5Z5yZfwtVXKg9OfkzFEa_-_K8EFnFVqhr98TiusqpKtdAHWNIFiZiTDlnqD3pYnPYfL2EBZ7exu0sc/s1600/H-3234.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="492" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicjQCA2mi8qtcGLu6_H8CychnJGE473N5Q8vYP6qh9byXPjnT8SHUd1Asocy5FF5Z5yZfwtVXKg9OfkzFEa_-_K8EFnFVqhr98TiusqpKtdAHWNIFiZiTDlnqD3pYnPYfL2EBZ7exu0sc/s400/H-3234.jpg" width="256" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kęty Podlesie</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU6PXCRZu9puZQY6hVwocOhAIqxcekTH1R5ErOF8U1MsUz1jS8i4JDtpxxiFGILxL6v2zBVuvmVOwiJ8jM4Gfsbfh87Ct4UFfqLt4SY6jSLQJageMqSk6Pwn85LcTkDAFKXOsw2XYfhnM/s1600/H-2190.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="602" data-original-width="957" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU6PXCRZu9puZQY6hVwocOhAIqxcekTH1R5ErOF8U1MsUz1jS8i4JDtpxxiFGILxL6v2zBVuvmVOwiJ8jM4Gfsbfh87Ct4UFfqLt4SY6jSLQJageMqSk6Pwn85LcTkDAFKXOsw2XYfhnM/s400/H-2190.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Jastrzębie Zdrój</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf7jluIiyGnylO8LEMWgyon-0TGz8rUrEdtqlzLxnsEHyq7u_bn47o5BqkpxI5AswIP9S82abu5Jl6oOE2A52h4fGKF_TqAeetTdK7_oRjlBRae-WzefP-V6FFT6gFGselYsc7KFXQEeg/s1600/H-2198.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="619" data-original-width="1000" height="247" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf7jluIiyGnylO8LEMWgyon-0TGz8rUrEdtqlzLxnsEHyq7u_bn47o5BqkpxI5AswIP9S82abu5Jl6oOE2A52h4fGKF_TqAeetTdK7_oRjlBRae-WzefP-V6FFT6gFGselYsc7KFXQEeg/s400/H-2198.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Wisła Malinka</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<br /></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-42298808626593468602019-05-17T09:54:00.004+02:002019-05-17T09:54:53.036+02:00Z miłości do historii...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitfOJwqOXNqomnNFZVn6wkA6tYSzBsbyr8P4chUKBfcNBnZ-qOQhNlzLqOVgG002iWXMmh3CwvKqFR7nshA-AmYZT4VOs4efNevJS-SSA8pXy-ab-ClCalc9dVUrGAv1A4VFz5XA3j2B8/s1600/_DSC5259.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitfOJwqOXNqomnNFZVn6wkA6tYSzBsbyr8P4chUKBfcNBnZ-qOQhNlzLqOVgG002iWXMmh3CwvKqFR7nshA-AmYZT4VOs4efNevJS-SSA8pXy-ab-ClCalc9dVUrGAv1A4VFz5XA3j2B8/s320/_DSC5259.JPG" width="320" /></a></div>
1<span style="font-size: large;">8 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Muzeów. To święto ustanowione w 1977 roku przez działającą przy UNESCO Międzynarodową Radę Muzeów. W ostatnich latach o wydarzeniu zrobiło się głośno za sprawą organizowanej nie tylko w Polsce Nocy Muzeów. Instytucje (muzea, skanseny, izby regionalne) przygotowują wtedy dla zwiedzających mnóstwo atrakcji. Kęcka odsłona imprezy odbędzie się w najbliższą sobotę (18 maja) i wspólnie z Chorągwią Żywiecką – bractwem rycerskim postaramy się zapewnić Wam mnóstwo frajdy! Święto muzealników jest też dobrą okazją do tego, by przybliżyć Czytelnikom pracę placówki mieszczącej się w kamienicy Rynek 16.</span><br />
<br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">Podstawowym zadaniem każdego muzeum jest gromadzenie i ochrona zbiorów. Kęcka instytucja, choć niewielka w swoich rozmiarach, posiada ponad siedem tysięcy eksponatów. Na ekspozycjach stałych prezentujemy tylko część z nich. Większość przechowywana jest w magazynach. Muzeum, któremu patronuje Aleksander Kłosiński – kęcki rzemieślnik, kronikarz i kolekcjoner – od początku swej działalności miało charakter regionalny. I do tej pory zbiera cenne pamiątki z Kęt i okolicy: od dokumentów, zdjęć i pocztówek przez przedmioty z archeologicznych wykopalisk, te o wartości historycznej, eksponaty etnograficzne, dzieła sztuki sakralnej i mieszczańskiej oraz wiele innych. Nasza praca w tym zakresie koncentruje się przede wszystkim na zabezpieczaniu i opracowywaniu zbiorów – szczególnie fascynujące okazuje się to drugie zajęcie: poszukiwanie informacji o obiektach i historii z nimi związanych. Efektem tych prac są m.in. wystawy czasowe czy nasza rubryka w „Kęczaninie” – Eksponat miesiąca.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Niemniej, najważniejszy w kulturze powinien być jej odbiorca. Wspólne spotkania z miłośnikami lokalnej historii w ramach organizowanych od lat cyklów (Spotkania przy armacie, przy kawie, etc...) to szczególne doświadczenia. Zapraszamy na nie cenione osoby ze świata nauki, pasjonatów i regionalistów, by dzięki nim dowiedzieć się czegoś o przeszłości miasta i okolicy, a przy okazji pewnie o nas samych. Innym razem to my mamy okazję zaprezentować nasze odkrycia – bo przecież historia Kęt nie jest opowiedziana raz na zawsze, w ponad 740-letnim istnieniu miasta wciąż jest więcej pytań niż odpowiedzi. Wizyty w archiwum, ponowne analizy dokumentów, ale też powiększające się zasoby źródeł cyfrowych pozwalają krok po kroku wypełniać te białe plamy. Niegasnące zainteresowanie kęczan tymi tematami owocują organizacją kolejnych prelekcji, ale skłaniają nas do podjęcia działań na polu wydawniczym. Publikacje – od folderów okazjonalnych, przez albumy aż po naukowe pozycje – dostępne są w muzealnym sklepiku, do którego zwiedzający chętnie zaglądają. Świadomi tego, że i muzea stają się powoli częścią globalnej wioski, równie chętnie naszą pracą dzielimy się w internecie. Udostępnianie digitalizowanych zbiorów na stronie internetowej, wpisy na bloga, a przede wszystkim aktywność w mediach społecznościowych – nade wszystko Wasze reakcje pokazują nam, że nasza praca jest potrzebna. Pod filmami, które umieszczamy w kanale YouTube, włączacie się w dyskusje nad historią i dziedzictwem kulturowym gminy Kęty, a to niezmiernie ważne!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Edukacyjny wymiar muzeum ma szczególne znaczenie w kontekście pracy z dziećmi i młodzieżą. Uczniowie szkół z regionu coraz chętniej zaglądają do placówki – warto przypomnieć, że w 2018 roku naznaczonym jubileuszem odzyskania przez Polskę niepodległości, przeprowadziliśmy 110 lekcji i warsztatów. Najmłodszych przyciąga zapewne atrakcyjna forma zajęć, bo nieraz wracają potem z rodzicami, by zwiedzić samą ekspozycję. Kształtowanie świadomości wśród najmłodszych pokoleń, odkrywanie ich historycznej tożsamości pozostaje dla wielu kluczowym zadaniem, przed jakim stawiane jest Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach. Cieszy fakt, że młodzież może się u nas realizować, czego przykładem była organizowana w marcu wystawa „Stulecie kobiet” przygotowana przez wolontariuszki z PZ nr 11 im. Stanisława Wyspiańskiego, Oliwię Cader i Kingę Kizner.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">O pracy kęckich muzealników można sporo pisać. Udział w gminnych imprezach jak „Jarmark Świętojański”, współpraca z Towarzystwem Miłośników Kęt, kwerendy, niesienie pomocy mieszkańcom w poszukiwaniu informacji o ich przodkach, realizacja projektów zewnętrznych – to tylko niektóre ze spraw, których tu nie rozwijamy. Robimy to celowo, bo ten tekst w zasadzie ma być ukłonem w stronę naszych odbiorców! Dziękujemy, że od tylu lat jesteście z nami, pamiętacie o nas, przekazując do muzeum niezwykle cenne pamiątki, że doceniacie naszą pracę, a czasem sugerujecie, co możemy jeszcze poprawić. Bez Was nie ma nas!</span><br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<i>Zespół Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach</i></div>
<div style="text-align: right;">
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeSGf_0Ql3moURuhyphenhyphenvnTTya-HpBBBC96KUDy2mcyix3lBTmrTMIo6dmggeS9i35oBDlH9Wvi9sn9gxju7AZMswGUyQTFLnWAYLgLWW0qFkxbUfpvKj9_Tv2mNgIMFwI6suVHqMClb8ZDA/s1600/_DSC5280.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeSGf_0Ql3moURuhyphenhyphenvnTTya-HpBBBC96KUDy2mcyix3lBTmrTMIo6dmggeS9i35oBDlH9Wvi9sn9gxju7AZMswGUyQTFLnWAYLgLWW0qFkxbUfpvKj9_Tv2mNgIMFwI6suVHqMClb8ZDA/s640/_DSC5280.JPG" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div>
<br /></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-31807144999684224632019-05-09T13:03:00.005+02:002019-05-09T13:05:54.993+02:00Jeleń św. Huberta<span style="font-size: large;">Na stałej ekspozycji muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach możemy zobaczyć niewielkich rozmiarów obraz ukazujący św. Huberta (sygnatura MK/H/108). Na pierwszy rzut oka trochę niepozorne dzieło może nie przykuć uwagi zwiedzających, oglądających część wystawy dotyczącej sztuki sakralnej. Jednak kiedy przyjrzymy się temu obrazowi nieco bliżej, może nas zachwycić. Pod woalem pożółkniętej warstwy werniksu skrywa się legenda dotycząca patrona myśliwych i polowań.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz-zaG6zyIu_FLvlYjbTWY5BEpnmeJ-vhdPSWvdGIVDcnFd0a4Qa7rsPg_GywBBzEweD6haUM9-3ilGftemSdX78XK6w0Zhvt73pSmy8AVB5VMRqnWXwYAaji6bpNUiGBh4RfvNRsDBn4/s1600/H-108.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="777" data-original-width="1000" height="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz-zaG6zyIu_FLvlYjbTWY5BEpnmeJ-vhdPSWvdGIVDcnFd0a4Qa7rsPg_GywBBzEweD6haUM9-3ilGftemSdX78XK6w0Zhvt73pSmy8AVB5VMRqnWXwYAaji6bpNUiGBh4RfvNRsDBn4/s400/H-108.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Jeleń św. Huberta</i>, MK/H/108</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"></span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-size: large;"></span><br />
<span style="font-size: large;">Św. Hubert żył na przełomie VII i VIII wieku. Podobnie jak w przypadku wielu innych świętych i znanych postaci historycznych, tak też w przypadku niego, narosło wiele mitów, które obecnie ciężko zweryfikować. Święty Hubert był biskupem, nawracał na chrześcijaństwo pogańską ludność, żyjącą na terenach swojej diecezji, dzięki czemu zyskał miano apostoła Ardenów. Joanna Klęczar podkreśla, że kult świętego przez dłuższy czas nie rozpowszechniał się w Europie. Momentem przełomowym stało się połączenie postaci św. Huberta i św. Eustachego. Ten drugi z wymienionych żył na przełomie I i II wieku był męczennikiem z czasów rzymskich, nim przeszedł na chrześcijaństwo wedle przekazów nazywał się Placidus. To właśnie jemu pokazał się podczas polowania jeleń ze znakiem krzyża między rogami otoczony romboidalnym nimbem. W tym oto zwierzęciu ukazał mu się Chrystus. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Połączenie tych dwóch postaci, a raczej przypisanie wizji z jeleniem do św. Huberta nastąpiło zapewne około X lub XI wieku. Świadczą o tym zachowane wizerunki oraz kult Huberta jako patrona myśliwych i polowań, który rozpoczął się właśnie w tym okresie. Wcześniej ukazywano go znacznie częściej w stroju biskupim. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Kęcki obraz niestety nie posiada sygnatury, dlatego nie jesteśmy w stanie określić bezsprzecznie autora dzieła. Malowidło pochodzi z kolekcji Aleksandra Kłosińskiego. Obraz został wykonany w technice olejnej na tekturze. Malowany jest delikatnymi ruchami pędzla, techniką laserunkową (przezroczysta lub półprzezroczysta warstwa, która zmienia barwę lub ton niższej warstwy w obrazie). Jego wymiary to 34 x 24 cm. Według informacji zawartych w inwentarzu muzealnym powstał w 1905. Już Joanna Klęczar odnotowała zachwyt nad kompozycją oraz kolorystyką malowidła. </span><span style="font-size: large;">Zdaniem tej badaczki widać w nim dalekie tradycje sztuki włoskiego, niderlandzkiego i niemieckiego XV wieku. Skojarzenia Joanny Klęczar są bez wątpienia trafne. Warto jednak dodać, że XV wieczna tradycja ukazywania z pietyzmem najdrobniejszych szczegółów w malarskich przedstawieniach na nowo odżyła w Europie w połowie XIX wieku za sprawą ruchu odnowy sztuki w dawnym duchu rzemieślniczym przez bractwa. W Anglii prężnie działali Prerafaelici, z kolei z terenami obecnych Niemiec, Austrii oraz Włoch związane było stowarzyszenie Nazareńczyków oraz Bractwo św. Łukasza. Bliżej tym właśnie tradycjom jest kęckiemu obrazowi. Nie tylko sposób namalowania tego dzieła, ale również sama tematyka, baśniowo-religijna była uwielbiana przez wspomniane nowoczesne „cechy”. Bractwa te starały się kształtować tradycje narodowe, które były bardzo istotne w budowaniu na nowo państwowości i narodu w epoce postnapoleońskiej poprzez odwoływanie się do motywów legendarnych ze swoich rodzimych terenów. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Poza ogólnym wpisaniem kęckiego dzieła w nurt sztuki II połowy XIX wieku udało się odnaleźć Marcie Tylzie-Janosz jeszcze jeden fakt, poszukując dokładniejszego wzoru, z jakiego czerpał jego twórca. Bezsprzeczne widać podobieństwo między kęckim obrazem a dziełem Wilhelma Carla Räubera (1849-1926), niemieckiego artysty urodzonego w Marienwerden (dziś Kwidzyń), tworzącego głównie obrazy o tematyce rodzajowej i historycznej. Kształcił się on w Akademii Sztuk Pięknych w Królewcu między 1869 a 1870 rokiem. Dwa lata później rozpoczął naukę w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium w pracowni Wilhelma Dieza. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Obraz autorstwa Wilhelma Carla Räubera pochodzi sprzed 1900 roku. Dzieło niemieckiego artysty było bez wątpienia inspiracją dla kęckiego malowidła. Pod względem kompozycji i kolorystyki nie widać większych różnic między tymi pracami. Niestety piękno kęckiego obrazu skryte jest pod pożółkłą warstwą źle nałożonego werniksu i dopiero przypatrując się mu z bardzo bliskiej odległości, możemy dostrzec delikatne łodyżki kwiatów oraz drobne liście budujące korony drzew. Kopiowanie kompozycji ze znanych twórców było bardzo popularne jako wprawka malarska. Również mniej zdolni malarze często korzystali z grafik reprodukcyjnych, często na ich podstawie komponowali własne prace będące kompilacją kilku obrazów znanych mistrzów. Obraz autorstwa Räubera był również reprodukowany w książkach. Jego wizja św. Huberta pojawiła się w publikacji wydanej około 1900 roku pod tytułem: The story of the greatest nations, from the dawn of history to the twentieth century - a comprehensive history, founded upon the leading authorities, including a complete chronology of the world and a pronouncing vocabulary of each nation oraz w książce Eduarda Engelsa Hausbuch deutscher Kunst wydawanej kilkukrotnie w 1907, 1913 oraz 1921 roku. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/72/Wilhelm_R%C3%A4uber_-_Die_Bekehrung_des_Heiligen_Hubertus.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="550" height="240" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/72/Wilhelm_R%C3%A4uber_-_Die_Bekehrung_des_Heiligen_Hubertus.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Wilhelm Räuber, <i>Die Bekehrung des Heiligen Hubertus</i></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-size: large;">Może kęcki obraz powstał właśnie jako ćwiczenie malarskie jakiegoś lokalnego twórcy albo jako konkretne zamówienie dla kolekcjonera, który nabył ten obraz jeszcze przed naszym muzealnym darczyńcą. W związku z tym, że uwielbiał polowania lub widział wspomniane reprodukcje w książkach. Trudno to dzisiaj jednoznacznie ustalić, jedno jest pewne, w tym (nie)wielkim dziele nadal skrywa się tajemnica, która czeka na dalsze odkrycia. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><i>Sylwia Kościelniak</i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/63/Wilhelm_R%C3%A4uber_Hubertus.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="476" data-original-width="800" height="237" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/63/Wilhelm_R%C3%A4uber_Hubertus.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Grafika reprodukcyjna obrazu</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-size: large;"><b>Bibliografia: </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><br /></b></span>
<span style="font-size: large;">Joanna Klęczar, Prezentacja eksponatu muzealnego [w:] „Almanach Kęcki” 2001, nr V, s. 69-73.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Eduard Engels, Hausbuch deutscher Kunst, Stuttgart 1921. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://archive.org/details/hausbuchdeutsche00engeuoft/page/354">https://archive.org/details/hausbuchdeutsche00engeuoft/page/354</a></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Edward S. Ellis, Charles Francis Horne, The story of the greatest nations, from the dawn of history to the twentieth century - a comprehensive history, founded upon the leading authorities, including a complete chronology of the world and a pronouncing vocabulary of each nation, Francis R. Niglutsch, New York 1901. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="https://archive.org/stream/greatestnations05elli/greatestnations05elli#page/n44/mode/1up">https://archive.org/stream/greatestnations05elli/greatestnations05elli#page/n44/mode/1up</a></span><br />
<div>
<br /></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-9396208459234657032019-03-22T08:30:00.000+01:002019-03-22T08:34:01.545+01:00Julian Fałat. Genialny akwarelista i jego związki z Kętami<a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Julian_Fa%C5%82at%2C_Autoportret.jpg/220px-Julian_Fa%C5%82at%2C_Autoportret.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="335" data-original-width="220" height="320" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Julian_Fa%C5%82at%2C_Autoportret.jpg/220px-Julian_Fa%C5%82at%2C_Autoportret.jpg" width="210" /></a><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Julian Fałat (1853-1929) to jeden z najwybitniejszych pejzażystów okresu Młodej Polski. Pochodził z niezbyt zamożnej rodziny. Urodził się w Tuligłowach niedaleko Lwowa w 1853 roku. Jego ojciec był organistą, prowadził szkółkę wiejską. Pomimo trudnej sytuacji finansowej oraz niechęci do siedzenia w szkolnej ławie Fałat osiągnął bardzo wiele. Studiował w Krakowie, Zurychu i Monachium. </span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Wiele podróżował, m.in. do Włoch, Hiszpanii oraz na Ukrainę. W 1885 roku wyruszył w wyprawę dookoła świata wraz z przyjacielem Edwardem Simmlerem. Był wielkim reformatorem polskiego szkolnictwa artystycznego. Od 1895 roku piastował urząd dyrektora krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych (przemianowanej w 1900 roku na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie). W 1905 roku objął stanowisko rektora uczelni. Mimo podeszłego wieku walczył o niepodległość Polski. W 1919 roku wziął udział w obronie Śląska Cieszyńskiego. Był wielkim miłośnikiem Beskidów. </span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/89/Julian_Fa%C5%82at%2C_Pejza%C5%BC_zimowy_z_rzek%C4%85_i_ptakiem.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="621" data-original-width="800" height="310" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/89/Julian_Fa%C5%82at%2C_Pejza%C5%BC_zimowy_z_rzek%C4%85_i_ptakiem.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"Pejzaż zimowy z rzeką i ptakiem", 1913 r., źródło: domena publiczna</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Fałat, chociaż zwiedził pół świata, zakochał się właśnie w Kętach, a dokładniej w jednej z mieszkanek tego miasta – Marii Luizie Comello, która pochodziła z włosko-austriackiej rodziny zamieszkałej we Lwowie. Urodziła się w 1879 roku w okolicach Florencji. Maria Luiza była o 26 lat młodsza od artysty, ale mimo różnicy wieku połączyło ich niezwykle silne uczucie, czego świadectwem są listy, które do siebie pisali. Maria Luiza była wychowanką klasztoru Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego w Kętach. Para wzięła ślub w Kętach 18 września 1900 roku w kościele parafialnym pod wezwaniem św. św. Małgorzaty i Katarzyny, co odnotowano rzecz jasna w księdze parafialnej. Fałatowie nie mieszkali jednak ze sobą długo. Julian piastował wtedy stanowisko na Akademii, a Maria Luiza często wyjeżdżała na kuracje zdrowotne, ponieważ zimny klimat jej nie służył. Małżonkowie zawsze się o siebie troszczyli. Długie listy Marii do męża prawie zawsze kończyły się dopiskiem <i>Całuje po 1000 razy</i>. Z biegiem lat widzimy jednak, że uczucie jakie ich łączyło zaczynało przygasać. Coraz więcej miejsca w korespondencji zajmowały sprawy czysto finansowe. Maria Luiza zmarła w 1916 roku w Karlsbadzie (dzisiejsze Karlowe Wary). Para miała trójkę dzieci: córkę Helenę (Kuka) (1901-1931) oraz dwóch synów: Lucjana (Mimi) (1903-1923) i Kazimierza (Togo) (1904-1981). Po śmierci żony Fałat musiał się zająć wychowaniem dzieci. Warto wspomnieć, że wszystkie dzieci były uzdolnione plastycznie po tacie, Fałat wiązał największe nadzieje ze swoim synem Lucjanem. Niestety zmarł młodo, w wieku zaledwie dwudziestu lat, co było ogromnym ciosem dla artysty. </span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/32/Fa%C5%82at_Return_with_a_bear.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="800" height="187" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/32/Fa%C5%82at_Return_with_a_bear.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"Powrót z niedźwiedziem", 1892 r., źródło: domena publiczna</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Malarz pierwszy raz odwiedził Beskidy w 1902 roku. Przybył tu na kurację do Zakładu Leczniczego prowadzonego przez wiedeńskiego balneologa Ludwika Jekelesa. Malarz po licznych podróżach osiadł na stałe w Bystrej koło Bielska-Białej w 1910 roku. Beskidy stały się dla niego niewyczerpanym źródłem inspiracji. Artysta często wybierał się na wycieczki swoim Fiatem 509, by zwiedzić okolice i utrwalić jej widoki na swoich obrazach – rozległe doliny, malownicze zakola rzek, łagodne pagórki i leśne polany. W tym okresie powstało również wiele portretów, szczególnie często ukazywał okolicznych mieszkańców w tradycyjnych strojach ludowych. </span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Artysta zmarł w 1929 roku w Bystrej. Julian Fałat był wirtuozem akwareli, potrafił za pomoc farb wodnych osiągać niezwykłe efekty. Tym bardziej cieszy fakt, że był związany z naszym miastem oraz regionem. </span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Sylwia Kościelniak</span></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-58687132489380945262019-02-21T15:27:00.000+01:002019-02-21T15:55:52.764+01:00Walka o księstwo oświęcimskie<span style="font-size: large;">21 lutego</span><span style="font-size: large;"> </span><span style="font-size: large;">1457 roku</span><span style="font-size: large;"> </span><span style="font-size: large;">miało miejsce niezwykle ważne wydarzenie w dziejach Kęt. Tego dnia doszło do sprzedaży księstwa oświęcimskiego królowi polskiemu. Miasto stało się na powrót częścią królestwa, chociaż pełna integracja nastąpiła w sto lat później. Sama sprzedaż była ostatnim aktem procesu trwającego kilkanaście lat.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgnJC9vTFhnGNMubvR7A2ANel7PmnBWhyg8Uh-PWuf-SP4yUCyWXbICq-SRWJ-ARv6dwd2ZqV-b3TCNy9Wilfega2YM-uF9OKSneb5Vck-KS09nOBESyFptKtnLCjP9NS-U3mYaGY5mDo/s1600/sprzedaz-ksiestwa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="886" data-original-width="1000" height="353" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgnJC9vTFhnGNMubvR7A2ANel7PmnBWhyg8Uh-PWuf-SP4yUCyWXbICq-SRWJ-ARv6dwd2ZqV-b3TCNy9Wilfega2YM-uF9OKSneb5Vck-KS09nOBESyFptKtnLCjP9NS-U3mYaGY5mDo/s400/sprzedaz-ksiestwa.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dokument sprzedaży księstwa oświęcimskiego, z kolekcji Czartoryskich</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Wojny husyckie i związane z tym osłabienie władzy centralnej w Czechach, spotęgowane jeszcze walkami o tron praski po śmierci Zygmunta Luksemburskiego, obudziły w kręgach rządzących w Polsce nadzieje na odzyskanie utraconego niegdyś na rzecz Luksemburgów terytorium. Szybko okazało się , że odzyskanie całego Śląska nie jest możliwe. Postanowiono więc wykorzystać sytuację w Czechach, aby podporządkować Królestwu Polskiemu przygraniczne księstwa. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Księstwo oświęcimskie znalazło się w orbicie wpływów polskich w 1438 roku. W czasie zakończonej niepowodzeniem wyprawy polskiej na Czechy, panujący tu książęta zostali zmuszeni do złożenia hołdu królowi Polski. Tylko najstarszy z nich Wacław wywiązał się z tego obowiązku. Jego młodsi bracia jako małoletni nie złożyli wówczas przysięgi. W kilka lat później książęta podzielili pomiędzy siebie ojcowiznę. Wacław otrzymał Zator, Przemysław – Toszek, a najmłodszy Janusz – Oświęcim i połowę Gliwic. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Władza książąt panujących na pograniczu nie był zbyt mocna. Mając do dyspozycji niewielkie terytorium, nie mogli się skutecznie przeciwstawić naciskom potężnego sąsiada. Nie mniejszym problemem byli grasujący tu rozbójnicy i różnego rodzaju awanturnicy, często pochodzący z królestwa. Słabość władzy Janusza IV ujawniły wydarzenia z 1452 roku. Piotr Szafraniec, podkomorzy krakowski, prowadząc wojnę z Włodkiem ze Skrzynna, właścicielem nieodległego Barwałdu, wkroczył na teren księstwa oświęcimskiego, zajął zameczek w Malcu i łupił okolicę. Nie mogąc się pozbyć niechcianego gościa, książę wraz z bratem Przemysławem toszeckim najechali ziemią krakowską. Nie skończyło się to dla księcia zbyt dobrze. Już w początkach 1453 roku przybyła pod zamek oświęcimski wyprawa odwetowa. Wojska polskie przystąpiły do oblężenia twierdzy, a Janusz IV udał się do Krakowa, aby uzyskać warunki pokoju. Książę zmuszony został do wydania oblegającym zamku, złożenia wraz z poddanymi hołdu królowi polskiemu i zapłacenia odszkodowania.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Pomimo wszystkich niepowodzeń oświęcimski Piast nie zamierzał się poddawać. W sprzyjających okolicznościach, wykorzystując wyjazd Króla na Litwę, podjął próbę odbicia zamku. Książę nie uzyskawszy poparcia poddanych, musiał odstąpić od swoich planów. Po nieudanej akcji w Oświęcimiu Janusz wraz ze swoim oddziałem schronił się na Wołku. Położony z natury w obronnym miejscu, „zaniedbany” - jak podaje Długosz – zamek okazał się trudny do zdobycia. Pierwsza próba jego odbicia zakończyła się fiaskiem. Kolejną podjęto w drodze rokowań. W efekcie rozmów książę Janusz zgodził się sprzedać ojcowiznę Królowi Polskiemu i zwolnić swoich poddanych z przysięgi wierności.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">W marcu 1454 roku zgromadzona w Krakowie szlachta i przedstawiciele miast księstwa oświęcimskiego złożyli uroczystą przysięgę nowemu panu. Do definitywnego załatwienia sprawy w tym czasie nie doszło. Na przeszkodzie stanęły problemy finansowe królestwa. Wybuch wojny z Zakonem Krzyżackim i jej niekorzystny dla polski przebieg w pierwszych latach konfliktu, zmusił króla i jego doradców do odłożenia sprawy wykupu księstwa na później.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Sytuacja uległa zmianie w 1456 roku, kiedy uchwalono specjalny podatek na ten cel. 21 lutego 1457 Książę oświęcimski wystawił w Gliwicach dokument ostatecznie regulujący kwestię sprzedaży. Za 50 tysięcy grzywien szerokich groszy praskich zrzekł się wszelkich praw i unieważnił wszystkie przywileje, które dawały mu jakąkolwiek władzę w księstwie. Dalej Janusz przyrzekł, że nie będzie w przyszłości wysuwał żadnych pretensji ani roszczeń do sprzedanego terytorium.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">W ten sposób Kęty stały się własnością Króla, który ze swej strony potwierdził miastu wszelkie posiadane wcześniej prawa i przywileje. Zmiana ta okazała się korzystna dla Kęt i przyniosła rozkwit miasta w następnym wieku.</span><br />
<div style="text-align: right;">
Janusz Kudłacik</div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-18085287442287248392019-01-28T08:24:00.003+01:002019-01-28T08:24:31.933+01:00Kęty, 28 stycznia 1945 roku<span style="font-size: large;">28 stycznia 1945 roku dowodzone przez pułkownika Fiodora Daniłowicza Bolbata oddziały Perykopskiej Dywizji Artylerii wchodzące w skład 38 Armii IV Frontu Ukraińskiego wkroczyły do Kęt. Datę tę przyjmuje się za koniec okupacji hitlerowskiej w Kętach.</span><br />
<br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span><br />
<span style="font-size: large;">Żołnierze niemieccy zajęli miasto nad Sołą już 3 września 1939 roku. Kęty zostały wcielone do Rzeszy, a w samym mieście rozwiązano wszystkie działające stowarzyszenia i organizacje, pozamykano większość sklepów, fabryk i warsztatów rzemieślniczych. Okupant przejął władzę, na czele urzędu stanął niemiecki burmistrz. Dramatyczny los spotkał kęcką inteligencję, w jeszcze trudniejszej sytuacji znalazła się mniejszość żydowska – Żydów najpierw osadzono w getcie utworzonym w Nowej Wsi, a następnie trafili do obozów zagłady. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">W styczniu 1945 roku wynik wojny wydawał się być przesądzony, Armia Czerwona zajmowała kolejne miasta w regionie. Cywile, pracownicy hitlerowskiej administracji, żandarmi oraz żołnierze Wehrmachtu wiedzieli o tym i 25 stycznia opuścili Kęty. Pojawienie się wojsk radzieckich poprzedziły naloty myślistwa sowieckiego. Wycofujący się niemieccy żołnierze wysadzili most łączący Podlesie z miastem. Żołnierze Armii Czerwonej weszli do Kęt od strony Nowej Wsi i Bulowic. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">W regionie wciąż trwały walki, które pochłonęły kilkaset ofiar. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Dziś odbiór tamtych wydarzeń wzbudza wiele emocji. Przy okazji przypominamy film, w którym Andrzej Małysa przedstawia najważniejsze informacje dotyczące stycznia 1945 roku:</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/vUpaCWV0vHY/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/vUpaCWV0vHY?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<br /></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3426333041234639492.post-83086453213729938362019-01-18T09:04:00.003+01:002019-01-18T09:19:46.088+01:00Urodziny niezwykłego przedsiębiorcy<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf3QZckJP49QVLkg_34xUWaTmjDRIVVPJnl_eg_h7Osr_HlmsxJ_eoxowJzDOCkrj81JBdLWuNe0zY1HPYeJdxc7WeQbHCpVYcOyIWQS7b23bIm3QIldYTcEYWZfB9C87ofRPtdIFVipQ/s1600/Zaj%25C4%2585czek+Edward.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="686" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf3QZckJP49QVLkg_34xUWaTmjDRIVVPJnl_eg_h7Osr_HlmsxJ_eoxowJzDOCkrj81JBdLWuNe0zY1HPYeJdxc7WeQbHCpVYcOyIWQS7b23bIm3QIldYTcEYWZfB9C87ofRPtdIFVipQ/s400/Zaj%25C4%2585czek+Edward.jpg" width="302" /></a></div>
<span style="font-size: large;">145 lat temu urodził się człowiek bardzo ważnego w historii naszego miasta, piastował on urząd burmistrza, ale co równie istotne był błyskotliwym przedsiębiorcą. 18 stycznia 1874 roku przyszedł na świat Edward Józef Zajączek, syn sukiennika Franciszka Zajączka i Franciszki Krzysztoforskiej. </span><br />
<span style="font-size: large;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Młody Edward uczył się w szkole powszechnej w Kętach, a po ukończeniu gimnazjum podjął naukę w Szkole Przemysłowej w Białej. Służył w 56. pułku piechoty. Jeszcze w czasie służby wojskowej udało mu się ukończyć trzyletni kurs podatkowy. W 1895 roku wrócił do Kęt i zapisał się do cechu sukienniczego, by podtrzymywać tradycję rodzinną.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">Trzy lata później w 1898 roku dzięki swojemu ojcu został współwłaścicielem familijnego biznesu – Fabryki Wyrobów Wełnianych F&E Zajączek i Lankosz. Już w pierwszych latach XX wieku zakład udało się zmodernizować dzięki pozyskaniu dotacji Sejmu Krajowego w wysokości 100 tys. koron. Miało to miejsce dokładnie w 1909 roku. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Edward Zajączek zapisał się na kartach historii jako prawdziwy wizjoner w kontekście prowadzenia firmy. Jeszcze przed zakończeniem I wojny światowej zmarł jego ojciec i ciężar zarządzania biznesem spoczął na jego barkach. Ogromne zmiany polityczne i gospodarcze, jakie zaszły wtedy w Europie po zakończeniu wojny, zrewolucjonizowały wiele aspektów życia przeciętnego mieszkańca Starego Kontynentu. Edward Zajączek dostrzegał potencjał, jakie niosą z sobą nowe czasy. Szczególnie swoją uwagę skupił na reklamie. Obecnie jest to dla nas bardzo oczywiste, że reklama jest dźwignią handlu, ale w tamtych latach dziedzina ta dopiero raczkowała. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeZAMEzrXIrR02Zwa5MGvxwxXfIXKj7yPPUpx0T5GO8xATXe414w1fKW_RGGagZtdMxVeJ2hUWV4UnvfDRhs6cL5kgrBMlehPjhYYycURUUweFyyVIsF5jlg3ETS6m0AqvvePZYQL4dwU/s1600/zaj.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1242" data-original-width="1600" height="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeZAMEzrXIrR02Zwa5MGvxwxXfIXKj7yPPUpx0T5GO8xATXe414w1fKW_RGGagZtdMxVeJ2hUWV4UnvfDRhs6cL5kgrBMlehPjhYYycURUUweFyyVIsF5jlg3ETS6m0AqvvePZYQL4dwU/s400/zaj.jpg" width="400" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">W roku 1909 na łamach krakowskiego poradnika „Djabelskiego” tak zachwalano tkaniny Zajączka i Lankosza:</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><i>Litera Z</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Nie wyrzuca marnie grosza,</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Kto kupuje u Lankosza,</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Bo to Lankosz, jedna rączka,</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Stary spólnik od Zajączka!</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Sprytne mają też sposoby,</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Bo wełna ich wyroby</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Są tak trwałe, są tak tanie,</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Że już lepszych nie dostanie. </i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Handel głośny, handel wzięty,</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Zna go Kraków, znają Kęty</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>I Galicyi kąt nie ciasny,</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i>Bo ich sukna, wyrób własny</i></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Po śmierci Kazimierza Lankosza w 1928 roku nastąpił podział firmy na dwa piony. Pierwszy z nich zarządzany od teraz przez rodzinę Lankosz miał swoją siedzibę w Krakowie, to właśnie tam zajmowano się zbytem towaru. Drugi pion czyli produkcja mieścił się w Kętach i jego pracę nadzorował Edward Zajączek. W tym samym roku założył on firmę Pierwsze Kęckie Fabryki Wyrobów Wełnianych Edward Zajączek. Poprzez zastosowanie takiej nazwy nasz rodzimy rekin biznesu chciał podkreślić, że jego firma powstała przed fabryką sukna, którą uruchomili w Kętach Kopcińscy. Ponad to nasz zaradny przedsiębiorca rozbudował sieć reprezentacji w Bielsku, Kętach, Lwowie, Wadowicach, Katowicach i Warszawie.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit7tixRlyypWlhcw-oyl13DbAlgpOqkzpgaF1oD_j8O2zRFvwkGDdlHHW3nQaHykTdfu7ZrZ6eKCYSimWvd8gEODjuOPR9EaGUBAT0eEBIQGDs4AwsJay94ocD8550BACABUfqx-kaXGw/s1600/96H_fabryki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="679" data-original-width="1000" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit7tixRlyypWlhcw-oyl13DbAlgpOqkzpgaF1oD_j8O2zRFvwkGDdlHHW3nQaHykTdfu7ZrZ6eKCYSimWvd8gEODjuOPR9EaGUBAT0eEBIQGDs4AwsJay94ocD8550BACABUfqx-kaXGw/s320/96H_fabryki.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Zajączek również nie zapominał o promowaniu własnej marki na różnego rodzaju prestiżowych wystawach. Przykładem tego może być złoty medal na Powszechnej Wystawie Krajowej, która odbyła w się w Poznaniu w 1929 roku. Jakość nie spadała, kolejne wyróżnienie zdobył w Katowicach w 1934 roku. Dwa lata później uhonorowano go orderem „Polonia Restitutia”. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Pracę w prężnie działającej firmie udało mu się godzić z działalnością na rzecz miasta. Od 1922 roku pełnił funkcję prezesa Ochotniczej Straży Pożarnej. Działał również w samorządzie. W 1925 roku został wybrany na stanowisko burmistrza Kęt. Nigdy nie pobierał wynagrodzenia za sprawowanie urzędu. Do największych osiągnięć burmistrza należał remont kościoła parafialnego oraz budowa mostu na Sole dla ruchu kołowego. Zapobiegł on również likwidacji Seminarium Nauczycielskiego. W okresie jego przewodniczenia w Radzie Miasta została uruchomiona miejska elektrownia, rozpoczęto też proces elektryfikacji centrum Kęt. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Dokonania Zajączka zostały w znacznym stopniu przysłonięte przez jego starania o wpisanie na Volkslistę w czasie II wojny światowej. Z zachowanych dokumentów wiemy, że Zajączek złożył wniosek, ale ostatecznie statusu Volksdeutscha nie otrzymał. Wynikało to zapewne z jego działalności antyniemieckiej. Jest to jednak kwestia znacznie bardziej złożona, wymagająca dokładniejszej analizy w osobnym wpisie. Edward Zajączek zmarł 21 września 1949 roku. Więcej informacji na ten temat można odnaleźć w książce <i>Kęty 740. Historyczne fundamenty miasta</i> wydanej przez nasze muzeum.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;">Sylwia Kościelniak</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span>
<span style="font-size: medium;">Zdjęcia z domeny publicznej oraz ze zbiorów Muzeum im. A. Kłosińskiego w Kętach: MK/H/3722 MK/H/3376</span><br />
<div>
<br /></div>
Blog Muzeum Kętyhttp://www.blogger.com/profile/10361544810423630497noreply@blogger.com1